47049 S6304302

206 Szybkie uczenie sit

Czy pamiętasz metodę rozumienia empirycznego? Czytając lub słuchając zamieniałeś w swoim umyśle informacje na doświadczenia pasujące do twojego superłącza.

Wzrokowcy widzą to. co czytają i czego słuchają jako rodzaj filmu rozgrywającego się w ich głowach.

Słuchowcy słyszą to, co czytają i czego słuchają jako rodzaj ścieżki dźwiękowej filmu rozgrywającego się w ich głowach, wraz ze słowami, muzyką i efektami dźwiękowymi.

Dotykowcy odczuwają doznania i emocje związane z filmem rozgrywającym się w ich głowie.

Kinestetycy odtwarzają zdarzenia filmu rozgrywającego się w ich głowie.

Doświadczając przy użyciu swojego superłącza tego, co czytasz lub czego słuchasz, sprawiasz, iż twój umysł sądzi, że dane zdarzenia z twoim udziałem rzeczywiście zachodzą. Wkraczasz w istniejący w twojej głowie świat rzeczywistości wirtualnej, korzystając ze swojego najlepiej rozwiniętego zmysłu oraz pomagając sobie pozostałymi zmysłami.

Książki i wykłady są rzeczywistymi zdarzeniami, które zostały zamienione na słowa w trosce o tych, którzy w nich nie uczestniczyli. Pisanie jest niczym tworzenie cyberświata, w którym rzeczywistość zakodowana jest w słowach, czytanie zaś polega na dekodowaniu czy też powtórnym zamienianiu słów w doświadczenia i zdarzenia. Czytanie podobne jest więc do łamania kodu po to, byśmy mogli odtworzyć w naszych umysłach doświadczenia, w których uczestniczył kiedyś pisarz czy mówca. Im bardziej przekonująco uda nam się tego dokonać oraz im bardziej zaangażujemy się w akcję, tym pełniej doświadczymy bycia na miejscu zdarzenia oraz tym bardziej szczegółowo uda nam się wszystko zapamiętać.

Przejrzyj raz jeszcze poświęcony rozumieniu rozdział 21, z którego dowiedziałeś się, w jaki sposób korzystać z rozumienia empirycznego zgodnego z twoim superłączem. Metoda ta pomoże ci usprawnić pamięć, dzięki czemu będziesz łatwiej zapamiętywał to, co czytasz. Możesz raz jeszcze przejrzeć próbki tekstów lub sam wybrać jakiś tekst Czytając postanów, że będziesz przesyłał docierające do ciebie informacje do pamięci długotrwałej. Postaraj się zapamiętać wszystkie detale danego fragmentu tekstu, takie jak nazwy i nazwiska, daty oraz inne szczegóły faktograficzne. Czytaj w sposób odpowiadający twojemu superiączu. W tym wypadku nie będziemy brać pod uwagę twojej preferencji dotyczącej lewej lub prawej półkuli mózgowej, tak byś mógł uczyć się czytać przy użyciu obu półkul: w celu zapamiętywania globalnego obrazu całości i konkretnych wyobrażeń (funkcja prawej półkuli) oraz wszystkich szczegółów i słów związanych z danym doświadczeniem (funkcja lewej półkuli). W ten sposób w proces czytania wybranego przez siebie fragmentu tekstu zaangażujesz obie półkule mózgowe. Zamieniaj tekst w rozgrywający się w twojej głowie film; widząc go, słysząc, czując lub odtwarzając opisane w nim czynności. Nowe słowa, cyfry i daty kojarz ze znanymi ci słowami lub wyobrażeniami.

Po przeczytaniu fragmentu tekstu zasłoń go i sprawdź, jak wiele udało ci się z niego zapamiętać, gdy doświadczyłeś go jako rzeczywiste zdarzenie. Jeśli wyobrażałeś sobie daną historię w sposób zgodny ze swoim superłączem, powinieneś zauważyć, że potrafisz odpowiedzieć na każde pytanie i przypomnieć sobie każdy szczegół, przywołując w umyśle żywy obraz danego zdarzenia. Jeśli błędnie odpowiedziałeś na jakieś pytanie lub przegapiłeś jakiś szczegół, przeanalizuj, dlaczego tak się stało. Najprawdopodobniej nie doprowadziłeś do powstania w swoim umyśle wystarczająco silnego obrazu danego zdarzenia lub opuściłeś jakąś partię tekstu, nie wizualizując jej. To zawsze fascynujące obserwować jak tekst, który nie został zwizuaiizowany, znika z pamięci osoby w momencie, gdy stara się ona odpowiedzieć na pytania, gdy tymczasem w przypadku zwizualizowanego materiału zostaje on wywołany z pamięci tak, jakby osoba ta rzeczywiście doświadczyła opisanego w nim zdarzenia.