Mirosław Kowalewski, Dominika Walęciak
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Rozwój form działalności gospodarczej, kooperacji i konkurencji na rynkach powoduje, że stale wzrasta zakres ryzyka towarzyszącego funkcjonowaniu przedsiębiorstw. Rezerwy stanowią instrument, który ma zabezpieczyć jednostkę gospodarczą przed ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą (.Rachunkowość finansowa. .., 2006, s. 178) oraz urzeczywistniają wynik finansowy (Gierusz, Gierusz, s. 44). Według Hońko (2008, s. 185), rezerwy nie tyle zabezpieczają jednostkę przed ryzykiem, ile zmniejszają jego niekorzystne skutki
Rezerwy są przedmiotem regulacji prawnych nie tylko krajowego prawa bilansowego, ale także Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR) i dyrektyw Unii Europejskiej (Kister, 2012, s. 161). Według ustawy
0 rachunkowości (art. 3, ust. 1) rezerwy to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne (Dz. U. z 2002 r., nr 176, poz. 694 z późn. zm). MSR 37 ujmuje rezerwy nieco inaczej - jako zobowiązania, których kwota lub termin zapłaty nie są pewne (Dz. Urz. UE L z 2008 r., nr 320/241). Z przedstawionych definicji wynika, że w regulacjach prawnych rezerwy kojarzone są z zobowiązaniami. Takie podejście nie wydaje się w pełni zasadne, gdyż w działalności gospodarczej występuje wiele różnego rodzaju rezerw, tworzonych nie tylko na zobowiązania. Gmytrasiewicz
1 Karmańska definiują rezerwy jako: „narzędzie zabezpieczenia się przedsiębiorstwa przed ryzykiem, czyli oczekiwanymi obciążeniami w przyszłości” (Klimczak, 2010, s. 141 za: Gmytrasiewicz, Karmańska, 2002, s. 348).
Celem artykułu jest omówienie problematyki tworzenia i rozwiązywania rezerw z uwzględnieniem ich wpływu na poszczególne składniki sprawozdania finansowego.