264 Mirosław Kowalewski, Dominika Walęciak
- można wiarygodnie oszacować kwotę obowiązku.
Gdy wymienione warunki nie są w przedsiębiorstwie spełnione, nie powinno się tworzyć rezerw.
Z Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 wynika, że rezerwy tworzy się zgodnie z obowiązkiem prawnym lub zwyczajowo oczekiwanym obowiązkiem handlowym, tj. wtedy, gdy występuje na tyle duże prawdopodobieństwo, że zajdzie konieczność wywiązania się jednostki z ciążącego na niej obowiązku, a koszty lub straty wymagające poniesienia dla wywiązania się z tego obowiązku są na tyle znaczące, że ich nieuwzględnienie w wyniku finansowym tego okresu, w którym obowiązek powstał, spowodowałoby istotne zniekształcenie obrazu sytuacji majątkowej, finansowej i wyniku finansowego jednostki (Dz. Urz. MF z 2014 r., poz. 12). Jak podkreśla Ga-brusewicz (2005, s. 159): „...precyzyjne ustalenie wysokości rezerw jest niezwykle trudne. Kierownictwo jednostki ustala kwotę rezerwy w drodze szacunku, na podstawie dotychczasowych doświadczeń lub na podstawie raportów czy ekspertyz zewnętrznych”.
Rozwiązanie rezerwy następuje w sytuacji, gdy staje się ona zbędna (bezprzedmiotowa), ponieważ nie nastąpiły operacje gospodarcze, na które rezerwa została utworzona. Gdy wystąpi zobowiązanie, na które została utworzona rezerwa, następuje zmniejszenie rezerwy (Sprawozdanie..., 2012, s. 336). Drugim powodem, dla którego można rozwiązać rezerwy, jest to, że ich wysokość przekracza rzeczywistą wartość.
Rezerwy uważane są za bardzo ważny instrument polityki bilansowej (Poniatowska, 2013, s. 120). „Rezerwy urealniają określone pozycje bilansu i stwarzają większe bezpieczeństwo w zakresie obrotu gospodarczego” (Gabrusewicz, 2005, s. 159). Oddziałują też w dużym stopniu na klarowny i prawdziwy obraz jednostki przedstawiony w bilansie (Dotkuś, 2009, s. 263).
Rezerwy ujmowane są w bilansie, gdy (Gos i in., 2010, s. 121):
- istnieje zobowiązanie jednostki, wynikające z przyszłych zdarzeń,
- istnieje prawdopodobieństwo, że regulacja zobowiązania spowoduje wykorzystanie aktywów jednostki, czyli zmniejszenie korzyści ekonomicznych,
- można wiarygodnie określić kwoty zobowiązań.