268 Mirosław Kowalewski, Dominika Walęciak
sie. Wzrost stanu rezerw ujmuje się ze znakiem plus, natomiast zmniejszenie z minusem (tab. 2).
Ważnym zagadnieniem jest prawidłowe ustalenie wartości korekt, gdyż nie zawsze można je przenieść bezpośrednio z bilansu zmian. Ustalone zmiany i ich wartość trzeba przedstawić w nocie. Nota sporządzana jest wtedy, kiedy zmiany stanu rezerw wykazanych w rachunku przepływów pieniężnych różnią się od stanu zmian wykazanego w bilansie (Zbaraszew-ska, 2011, s. 705).
Poprzez utworzenie rezerw uzyskuje się rzetelny i jasny obraz sytuacji majątkowej przedstawionej w sprawozdaniu finansowym. Źródła literaturowe dowodzą, iż rezerwy są szczególnym rodzajem zobowiązań i jednocześnie wyrazem przestrzegania przez podmiot gospodarczy nadrzędnych zasad rachunkowości (Kister, 2012, s. 263). Różne przyczyny tworzenia rezerw utrudniają ich definiowanie i klasyfikację. Mimo że jednostki zobowiązane są do regularnej aktualizacji wysokości tworzonych rezerw, to ich wartość może różnić się od poziomu zobowiązania, z którym są powiązane. Wynika to z faktu, że rezerwy mierzą zidentyfikowane co do rodzaju, ale dokładnie nieskwantyfikowane ryzyko powstania zobowiązań i tylko na ich pokrycie mogą być wykorzystane (Encyklopedia..., 2005, s. 672).
Rezerwy na zobowiązania oddziałują na wartości określonych pozycji bilansowych i wynikowych. Przyczyniają się przy tym do trudności w ustaleniu osiągniętego wyniku finansowego przez jednostkę (Białas, 2011, s. 216), m.in. dlatego że regulacje zawarte w polskim prawie podatkowym zabraniają uznawania rezerw za koszty związane z uzyskaniem przychodu.
Białas M. (2011), Problemy z ustaleniem wyniku finansowego w rachunku zysków i strat, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 625, „Finanse. Rynki Finansowe. Ubezpieczenia", nr 32.
Czerny J. (2008), Rachunkowość w cyklu życia przedsiębiorstw, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań.
Dotkuś W. (2009), Rezerwy na instrumenty finansowe w świetle zasady wiernego obrazu, [w:] T. Kiziukiewicz (red.), Zasoby i procesy w rachunkowości jednostek gospodarczych, Difin, Warszawa.
Encyklopedia rachunkowości (2005), M. Gmytrasiewicz (red.), Lexis Nexis, Warszawa.