Koncerny motoryzacyjne zaczynają stopniowo wprowadzać rozwiązania typu: elektryczna pompa płynu chłodzącego, zintegrowany alternator z rozrusznikiem, elektromechaniczne sterowanie zaworów czy elektryczna sprężarka (rys. 1.4). Widoczna tendencja do zwiększenia udziału urządzeń elektrycznych w pojeździe wymaga zastosowania źródła energii elektrycznej o większej mocy. Zastosowanie elektrycznej pompy płynu chłodzącego pozwala na sterowanie wydatkiem przepływu płynu chłodzącego niezależnie od stanu cieplnego jednostki napędowej. Elektromagnetyczne sterowanie układem rozrządu pozwoli na uniknięcie konieczności stosowania mechanicznego napędu. Pozwoli to na zmniejszenie strat mechanicznych oraz zmniejszenie poboru mocy mechanicznej niezbędnej do napędu całego układu rozrządu. Zastąpienie sprężarki napędzanej mechanicznie przekładnią pasową, sprężarką elektryczną pozwala sterowanie wydatkiem sprężarki niezależnie od prędkości obrotowej silnika spalinowego. Zaletą urządzeń elektrycznych, które mają być stosowane do roku 2015 w pojeździe jest ich niezależność. Niezależność ta objawia się w procesie sterowania oraz ich rozmieszczenia w samochodzie czy komorze silnika spalinowego. Nie ma więc konieczności precyzyjnego określenia rozmieszczenia urządzeń elektrycznych obsługujących pracę silnika spalinowego.
Wzrost liczby odbiorników elektrycznych zwiększa pobór energii elektrycznej. W celu pokrycia zapotrzebowania energii elektrycznej konieczne jest stosowanie alternatora o większej mocy. Wzrost mocy alternatora pociąga za sobą utratę mocy jednostki napędowej równej mocy maksymalnej alternatora. Ostatecznym skutkiem zastosowania alternatora większej mocy jest wzrost zużycia paliwa.
11