1869685185

[/V₂ ] , [O₂1, > [C0\, [CO₂ ] - udziały molowe składników w spalinach suchych,

(Mh\ - entalpia molowa składnika spalin liczona od temperatury otoczenia, kJ/kmol.

Znając masowy udział węgla w paliwie Ci masowy udział palnego wodoru w paliwie H (wyrażane w kg/kg paliwa) można określić jednostkową ilość spalin suchych n_ss i jednostkową ilość wody n_Hp w spalinach mokrych. Jednostkowa ilość spalin mokrych wyraża się wzorem [17, 18, 23]:

ⁿs = ⁿss + ⁿH₂o    (2.7)

gdzie: n_s - jednostkowa ilość spalin mokry ch, kmol/kg,

n_ss - jednostkowa ilość spalin suchych, kmol/kg paliwa,

n„ ₀ -jednostkowa ilość pary' wodnej w spalinach, kmol/kg paliwa.

Pomiar składu spalin uproszczonym aparatem Orsata pozwala na uzyskanie zawartości w spalinach suchych dwutlenku węgla [C0₂]_s i tlenu [0₂ ]_s. Wtedy z wykresu Oswalda dla danego paliwa można odczytać zawartość tlenku węgla w spalinach suchych [co], wówczas [17, 18, 23]:

(2.8)

(2.9)

=i-dco_J], + [o_J],+[co],)

ⁿs_S

C_    1

\2 [co₂\+[CO\

(2.10)

gdzie:

C ,H - udziały' masowe w paliwie, odpowiednio węgla i wodom w kg/kg paliwa

Straty niezupełnego spalania (strumień cieplny niezupełnego spalania), nazywane także chemiczną wylotową stratą energii, wynikają z faktu, że spaliny zawierają gazy palne. Stratę tę oblicza się jako iloczyn danego składnika palnego przez jego wartość opałową, a następnie sumuje się te iloczyny dla wszystkich składników palnych spalin.

Zwykle zawartości w spalinach metanu CH₄ i wodoru H₂ są znikome i wystarczy uwzględnić jedynie obecność węgla CO. W odniesieniu do jednostki ilości paliwa otrzymuje się zależność [17, 18, 23]:

^Sco=~",lCOl(MQ_w)_co    (2.11)

JoUU

gdzie:

15