• Mamy graczy, czyli tych, którzy podejmują decyzje
• Możliwe decyzje są znane a priori, a ich zbiór tworzy tzw. dostępne strategie
• Strategie związane są z jakimiś wynikami dla wszystkich graczy - wypłaty (zapisywane, dla wygody, w macierzach)
• Znając potencjalne wypłaty, można próbować określić, który z wyników jest bardziej korzystny ala graczy => określić tzw. równowagę w grze
• Grać można równocześnie albo sekwency jnie
- Równocześnie: gracze podejmują decyzje w tym samym momencie (jak gra papier-kamień-nożyczki)
- Sekwencyjnie: jest jakaś kolejność dokonywania wyborów przez graczy i ten, który jest „później" wie, jakiego wyboru dokonał ten, który jest „wcześniej" (jak szachy)
0
• Wyobraźmy sobie grę: student, egzaminator:
- Student może się nauczyć albo nie.
- Jeśli się nauczy, to poniesie pewien koszt (uczenie się nie jest przyjemne), ale także dostanie dobrą ocenę.
- Egzaminator może się przyłożyć do sprawdzania i rzetelnie przeprowadzić egzamin albo podejść do tego z umiarkowanym zaangażowaniem.
- Sprawdzanie kosztuje go pewien wysiłek, ale lekceważąc sprawdzanie ryzykuje wystawienie dobrej oceny nieprzygotowanemu studentowi, co ktoś może później zweryfikować i ukarać go za niesumienne wykonywanie obowiązków.
- Jak się Państwu wydaje, co kto zrobi?