1933501758

pojedynczego sezonu sportowego, zawodnik ma 10% szans na doznanie urazu zęba oraz 33-56% szans, aby doznać urazu okolicy ustno- twarzowej w trakcie całej sportowej kariery (Powers J.M., 1984). Natomiast Sanę wykazał, że sportowcy bez założonych ochraniaczy jamy ustnej są około 60 razy bardziej narażeni na doznanie urazu zębowego, niż gdyby je nosili (Sanę J., 1988). Szacuje się, że ochraniacze już o grubości 1,5 mm absorbują i rozpraszają około 33% siły uderzenia skierowanej na zęby (Bemelmanns P., 2001). Odpowiednia profilaktyka wśród zawodników footballu amerykańskiego (ochraniacze jamy ustnej, maski na twarz, kaski) przyczyniła się do redukcji odsetka urazów zębów z 50% do 1% (Flanders R.A., 1995). Ochraniacze jamy ustnej również dodają zawodnikowi pewności siebie wzmacniając poczucie bezpieczeństwa. Reasumując, ochraniacze na zęby redukują prawdopodobieństwo urazów w obrębie jamy ustnej, wstrząsów, krwotoków mózgowych a nawet możliwą śmierć, której podłoże może być wieloczynnikowe (Josell S.D., 1982), (Seals R.R., 1984).

Amerykańskie Towarzystwo Stomatologiczne zaleca noszenie ochraniaczy na zęby w 29 sportach/ aktywnościach fizycznych tj.: akrobatyka, koszykówka, baseball, kolarstwo, boks, jeździectwo konne, sporty ekstremalne, hokej na trawie, hokej na lodzie, jazda na rolkach, lacross, sztuki walki, racquetball, piłka nożna, football amerykański, gimnastyka, piłka ręczna, rugby, skateboarding, narciarstwo, spadochroniarstwo, softball, squash, surfing, koszykówka, podnoszenie ciężarów, pchnięcie kulą, water-polo, zapasy (American Dental Association, 2004).

Częstość noszenia ochraniaczy na zęby w dużej mierze warunkuje poczucie komfortu sportowca, który je zakłada. Składają się na to: dopasowanie, zasięg, wygoda (McClelland C.,    1999). Najczęściej podawanymi przyczynami

nieużywania szyn ochronnych są: trudności w oddychaniu, suchość oraz zły posmak w jamie ustnej, nudności, utrudnione picie, niestabilność, utrudniona komunikacja oraz względy estetyczne (Mori G.G., 2009), (Brionnet J.M., 2001), (DeYoung A.K., 1994), (Cornwell H., 2003), (Duarte- Pereira D.M.V., 2008), (Emshoff R., 1997).

Bardzo dobrze wykonany ochraniacz powinien (Westerman B., 2002), (GreasleyA., 1998), (Scott J., 1994):

a) sięgać przynajmniej do dystalnych powierzchni pierwszych trzonowców, a najlepiej do dystalnych powierzchni drugich trzonowców,

17