Ekonomia społeczna w teorii i praktyce
wania takiej działalności. Ostatnie dwa rozdziały prezentują przykładowe praktyki w obszarze ekonomii społecznej, jakie realizowane są w Polsce oraz wskazują przydatne adresy instytucji i organizacji, których działalność może w praktyce ułatwić zrozumienie konieczności podejmowania działań zmierzających do pobudzenia zaangażowania obywatelskiego i solidarności społeczności lokalnych na rzecz rozwiązywania problemów grup społecznych znajdujących się w trudnych sytuacjach finansowych. Uzupełnieniem opracowanego materiału jest prezentacja Stałej Konferencji Ekonomii Społecznej oraz Manifest ekonomii społecznej, który powstał jako propozycja wspólnego stanowiska środowisk ekonomii społecznej bazujących na rekomendacjach wypracowanych przede wszystkim w ramach Partnerstwa „W poszukiwaniu polskiego modelu ekonomii społecznej” i środowiska Stałej Konferencji Ekonomii Społecznej w Polsce.
Publikacja ta ma ułatwić jednostkom administracji publicznej, organizacjom pozarządowym i wszystkim zainteresowanym pozyskanie wiedzy niezbędnej dla podejmowania działań służących połączeniu rozwoju społecznego z gospodarczym. Istniejące problemy społeczne wskazują na potrzebę inicjatyw wykraczających poza ramy obecnie funkcjonującego systemu pomocy, tak by upowszechniać i rozwijać rozwiązania organizacyjne i instytucjonalne sprzyjające integracji społecznej i zapobiegające wykluczeniu społecznemu. Choć gospodarka społeczna nie jest antidotum na wszystkie problemy polskiej polityki społecznej, to na pewno tworzy rozwiązania ułatwiające zatrudnianie osób zagrożonych marginalizacją na rynku pracy. Wspieranie ekonomii społecznej jest równocześnie inwestycją w lokalną wspólnotę oraz w człowieka będącego jej podstawą. Wierzę, że niniejsza publikacja przyczyni się do zaznajomienia z możliwościami, jakie stwarza sektor ekonomii społecznej dla realizacji celów zarówno społecznych, jak i gospodarczych.
Jarosław Ruszęwski
11