W kolejnych wierszach umieszcza się wartości odczytane lub obliczone z określoną liczbą cyfr znaczących. Czasami w wierszu poprzedzającym cyfrowe zestawienie liczbowe umieszcza się wartości wyznaczonych błędów pomiarowych. W kolumnach umieszcza się również pośrednie wyniki przekształceń. Mogą one służyć na przykład do kontrolowania przyjętego toku obliczeń.
W tabeli pierwsza kolumna zarezerwowana jest na listę porządkową. W kolejnych umieszcza się wielkości niezależne, zwane często podstawowymi. Do wielkości niezależnych zalicza się przede wszystkim czas, odległość, temperaturę czy stężenie. Inne wielkości, które zależą od tych pierwszych, umieszcza się w kolejnych kolumnach. Biorąc pod uwagę dane jednego typu wartości liczbowe umieszczone w poszczególnych komórkach tabeli powinny posiadać jednakową dokładność. Tabela W 1.4 jest przykładem poprawnie przygotowanego zestawienia tabelarycznego.
Tabela W 1.4. Przykładowe zestawienie wyników pomiarów i obliczeń
Nr |
masa m [gi |
objętość V [cm3] |
gęstość P [g/cm3] |
Gęstość wzorcowa Po [g/cm3] |
błąd bezwzględny Ap [g/cm3] |
błąd względny: Sp h |
Nazwa próbki |
I | |||||||
II | |||||||
III |
Przedstawienie graficzne
W metodzie graficznej wartości pomierzonych lub obliczonych wielkości wraz ze zmiennymi niezależnymi tworzą współrzędne punktów. Dobierając skalę osi współrzędnych uzyskuje się obraz zależności pomiędzy wielkościami. Najczęściej na wykresach przedstawia się zależność dwóch zmiennych (wykres dwuwymiarowy, płaski). Trzy wielkości można przedstawić graficznie na wykresie przestrzennym lub nomogramie. Większej liczby zmiennych nie można przedstawić bezpośrednio. Najczęściej w takim przypadku sprowadza się obraz do przedstawienia charakterystyki co najwyżej trzech zmiennych.
Wykres powinien mieć swój identyfikator oraz tytuł, który określa rodzaj przedstawionej zależności. Musi on zawierać osie współrzędnych oraz skale. Osie wykresu powinny być opisane słownie, lub symbolem wraz z podaną jednostką. Każda oś musi posiadać podziałkę umożliwiającą odczyta-
9