obraz w postaci wektora, dlatego konieczne jest jego zamienienie na postać dwuwymiarową. Do tego został użyty element biblioteki „MathOperations” Reshape, służy on do zmiany wymiarowości danych. Na jedno z jego wejść został podany wektor zwrócony z funkcji transformującej obraz do przestrzeni log — polar, a na drugie z wejść podany został obraz referencyjny, celem ustalenia poprawnej wymiarowości obrazu wyjściowego.
Na rysunku 3.3b wyraźnie widać, że prostokąt zajmuje większą część obrazu wynikowego. Pozwala to osiągać większe rozdzielczości w obszarach zainteresowania. Dodatkowo powstały obraz jest odporny na obroty badanego obiektu, jego oddalanie, przybliżanie, ponieważ w dziedzinie log — polar powyższe operacje są jedynie przesunięciami badanego obiektu wzdłuż osi p i 6, co w rzeczywistości powoduje małe zmiany obrazu wynikowego.
Najczęściej spotykanym zastosowaniem dla transformacji log — polar jest detekcja obiektów, ze względu na jej charakterystyczną odporność na obroty i zmiany położenia badanego obiektu. W praktyce jednak okazało się, że inne metody są bardziej wydajne i dokładniejsze. Dlatego zdecydowano się w projekcie zrezygnować z transformacji log — polar na rzecz operacji przedstawionych w rozdziale 5.
18