Istnieje wiele definicji segmentacji. Jedną z nich przytoczono w rozdziale 2.1, najprościej można ją określić jako działanie mające na celu podzielenie obrazu na obszary, które będą przydatne przy dalszych etapach przetwrzarzania[5], a więc takich obaszarów które są istotne z punktu widzenia użytkownika lub procesu. W wyniku każdego rodzaju segmentacji otrzymany obraz zawiera znacznie mniejszą ilość informacji, w związku z tym reprezentowany jest przez znacznie mniejszą ilość bitów. Segmentacja odbywa się według wcześniej ustalonych kryteriów, którymi mogą być dowolne cechy obrazu np. kolor, tekstura, kształt. W rozdziale 2.1 przedstawiono różne techniki segmentacji, a mianowicie segmentacje przez podział obszaru oraz przez jego rozrost. W opisywanej pracy wykorzystano segmentacje poprzez podział obszaru, dlatego też technice tej poświęcono niniejszy rozdział.
4.1 Wstęp teoretyczny
Technika segmentacji obrazu poprzez podział obszaru bazuje na porównywaniu wartości każdego piksela z wartością progową (progowanie). Dokonywana jest więc binaryzacja obrazu. Oprócz wartości progowej określona musi zostać cecha obrazu na bazie której wyodrębnione zostaną obszary zainteresowania. W opisywanym projekcie rozważono cztery możliwości:
• kształt(krawędź),
• jasność,
• ruch obiektu,
• kolor.
Segmentacja na podstawie kształtu, a więc na podstawie krawędzi obiektów okazała się mało skuteczna. W sytuacji połączenia się dwóch obiektów w jeden, dalsza analiza obrazu
19