1941125510

Rozdział III

Zmiany w organizacji szkolnictwa podstawowego na terenie powiatu Mińsk Mazowiecki po

1970 roku

Dalsze doskonalenie systemu oświaty i szkolnictwa podstawowego stanowiło nadal jedno z głównych zadań władz administracyjno-oświatowych w Polsce. Zadania te to przede wszystkim:

-    konieczność unowocześnienia systemu oświaty i wychowania,

-    gruntowna modernizacja szkół wszystkich typów i stopni oraz wyrównianie poziomu ich pracy,

-    konieczność kształcenia młodzieży zgodnie z rozwojowymi potrzebami gospodarki i kultury oraz poziomem współczesnej nauki i techniki.

Rok 1973 był okresem wielkich wydarzeń dla przyszłości oświaty w Polsce. W dniu 13 października 1973 roku Sejm PRL podjął uchwałę o nowym systemie edukacji narodowej. Realizacja określonych w uchwale założeń reformy miała przynieść w efekcie jednolity system szkolnictwa, a jego głównym ogniwem miała stać się powszechna dziesięcioletnia szkoła średnia ogólnokształcąca. Bardzo ważne w uchwale sejmowej było następujące stwierdzenie: "Przeobrażenia systemu oświaty są sprawą całego narodu, całego wychowującego społęczeństwa i wszystkich jego instytucji. Muszą być traktowane w nierozerwalnym i wzajemnym związku z całością życia i rozwoju społecznego".

Profesor Mieczysław Pęcherski w książce pt. "Problemy i perspektywy rozwoju szkolnictwa w Polsce Ludowej" - pisząc o zadaniach, które wyznaczyły program rozwoju szkolnictwa w Polsce, stwierdza:

"Oznacza to wielkie potrzeby zorganizowania niezbędnej liczby szkół podstawowych i średnich, a także ogromnego rozwoju placówek wychowawczych, a zwłaszcza przedszkoli. Wymaga to już dzisiaj przygotowania planu budownictwa szkolnego, aby zapewnić miejsce w szkołach różnych typów, niezbędne jest też przygotowanie podstaw finansowych i materialnych infrastruktury oświatowej".

Innym bardzo ważnym zadaniem było przygotowanie odpowiedniej kadry nauczycielskiej, na temat której autor wspomnianej wyżej książki mówi: "Warunkiem koniecznym ulepszenia szkolnictwa i urzeczywistnienia nowego jego modelu jest dobrze przygotowana do wykonywania nowych zadań szkoły kadra pedgogiczna .

Potwierdzeniem wielkiej roli nauczycielstwa w realizacji reformy szkolnej była ustawa z dnia 27 kwietnia 1972 roku, w której stwierdzano: “Na stanowisko nauczyciela lub wychowawcy może być powołana osoba, która: 1) ukończyła studia w szkole wyższej, kształcącej nauczycieli albo 2) ukończyła studia w inne szkole wyższej i posiada przygotowanie pedagogiczne uzyskane podczas studiów lub na kursie, która 3) posiada kwalifikacje ideowe i moralne niezbędne do wykonywania funkcji nauczyciela i wychowawcy, a ponadto posiada odpowiednie warunki zdrowotne niezbędne do wykonywania pracy nauczycielskiej".^{1 2 3 4}

Karta Nauczyciela stworzyła sprzyjającą atmosferę dla wzrostu społecznej rangi stanu nauczycielskiego. Przygotowany przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania program kształcenia, dokształcania i doskonalenia nauczycieli w okresie 10-12 lat miał przynieść odczuwalną poprawę w zakresie podwyższenia kwalifikacji kadr pedagogicznych. W powiecie mińskim w tym czasie studiami zaocznymi objętych było ponad 120 nauczycieli, w kraju zaś ponad 21 tysięcy.

Drugim - obok podniesienia poziomu wykształcenia nauczycieli zadaniem było realizowanie programu rekonstrukcji szkolnictwa podstawowego na wsi poprzez organizowanie zbiorczych szkół gminnych.

264

1997/98

ZESZYT 4

1

   Uchwala Sejmu PRL z dnmia 13 października 1973 f. Monitor Polski Nr 44. poz 260

2

M Pęcherski: "Problemy i perspektywy rozwoju szkolnictwa w Polsce Ludowej**. Książka i Wiedza. W-wa 1973

3

M Pęcherski: "Problemy i perspektywy rozwoju szkolnictwa w Polsce Ludowej". Książka i Wiedza. W-wa 1973

4

Ustawa Sejmowa z dnia 27 kwietnia 1972 roku o prawach i obowiązkach nauczycieli zwana Kartą Nauczyciela