1999020274

120 MIECZYSŁAW KLIMASZEWSKI (14)

wa tworzą one rozległy poziom wierzchowinowy w wys. około 360 m (na zrównaniu w Karolówce o wys. 359 m żwiry o średnicy 2—10 cm. nad Pawłokomą w wys. 333—350 m około 10 cm). Poniżej towarzyszy ten poziom dolinie w postaci dużych spłaszczeń na ramionach i grzbietach wyższych wzniesień. W poziomie tym znajduje się wierzchowina ostrogi Słonnego 325—348 m (ze żwirami), duże zrównanie nad Dubieckiem o wys. 340—360 m, nad Babicami (Słoniec: 329— 330—340 m), nad Krzywczą 355 m, nad Korytnikami 321 m, nad Wa-powcami 339, 332 m, nad Ujkowicami 317, 325, 331 m, Lipowica 330 m, nad Kruhelem duże zrównanie, którym biegnie gościniec w wys. 814, 339 m.

Poziom pogórski zaznacza się bardzo wybitnie w rzeźbie doliny Sanu. Zazwyczaj stanowi on granicę między dosyć stromymi zboczami doliny Sanu (zbocza erozyjno-denudacyjne) a falistą wierzchowiną (stoki denudacyjne). Poziom ten jest tu wyraźnie wcięty w wierzchowinę i nie przechodzi tu w przeciwieństwie do Beskidów Zachodnich w^r powierzchnię szczytową Pogórza. Na jego powierzchni znajdowano dosyć często zubożałe żwiry rzeczne, co wskazuje na częściowo erozyjny charakter tego poziomu.

Poziom ś r ó d g ó r s k i. W obszarze po Mrzygłód poziom ten zajmuje niewielką przestrzeń. Na prawym zboczu doliny zaznacza się głównie w formie spłaszczeń stokowych w wys. około 530—480 m, po przeciwnej stronie doliny reprezentuje go prawie wyłącznie powierzchnia szczytowa. W tym obszarze, wierzchowiny pasm, biegnących regularnie z pn.-zach. na pd.-wsch. są zazwyczaj szerokie i płaskie a ich wysokości na dużych przestrzeniach mało zmienne, brak też w tych grzbietach głębokich a nawet i płytkich obniżeń, a to w^rszvstko dowodzi, że działalność erozyjna wód i bardziej intensywna denudacja nie osiągnęły jeszcze szerokiej powierzchni grzbietowej ani jej nie zniszczyły. Na podstawie takich niezdegradowanych poziomów grzbietowych możemy rekonstruować stare powierzchnie zrównania. Poniżej Międzybrodzia wierzchowiny (poz. śródgórski) znajdują się w wysokości: Horbek 501—522 m, Zaryczka 482 m, Magura 497, 507 m, Wierzchowina 468 m, Wydma 464 m, Wielki Las 496, 475—-485, 470 m, nad Hutami 441, 430, 436, 457 m, na zach. od Dynow^ra: Słoniec 400 m, Ujazdy 402 m. Na pd. od doliny Sanu między Dynowem a Przemyślem powierzchnia szczytowa znajduje się w wys. 410—450 m i zaznacza się w postaci rozległych zrówmań w grzbietach Na Kamieniu (od 430 — 450 m), dużym zrównaniu Bosaczki 459, 453, 450 m, w ramieniu Panieńskiego Czubu o wys. 456, 437, 421 m, Paportenka 460 m, Pod Mazurami 403 m, Maćkowa Góra 418 m, nad Witoszyńcami 420 m, a na pn.