1999020675

(43) ZAKYS HYDROGRAFII BAŁTYKU 43

wahań wodostanu wynosi około 20 cm. Na zmiany wodostanów wpływają raczej ciśnienie i wiatr w odpowiednim układzie: na wiosną przy minimum opadów i przy częstych wiatrach wschodnich i wyższym ciśnieniu, oraz trwającym jeszcze pokryciu lodem są dane warunki, by woda z Bałtyku uchodziła przez cieśniny do morza Północnego, — mamy mi-

Śreilnie miesięczne wcuiostany, według Rosen a i Kriimmel a. 1 — u wybrzeży południowych Bałtyku, 2 — u wybrzeży Szwecji, 3 — u wybrzeży morza Północnego.

Moyens mensuels du niveau de la mer.

1 — a la cóte sud de la Balthjue, 2 — a la cóte suedoi.se,

:) — d la cóte de la mer du Nord.

nimum wodostanu. Latem maximum opadów zbiega się z trwającym jeszcze częściowo na północy spływem wód topnienia i częstymi wiatrami zachodnimi, które napędzają więcej wody do Bałtyku stąd wysoki wodostan. Zimą występują na krzywej wodostanów dwa drugorzędne maxima, mianowicie w grudniu i lutym, o amplitudzie b 7 cm u wybrzeży szwedzkich, a 3—4 cm u wybrzeży południowych. Pizy-czyna tych wezbrań jest dość skomplikowana, głównie jednak składają się na to czynniki meteorologiczne. Petterssen opisuje podobny przebieg wodostanów u wybrzeży Norwegii. Prawdopodobnie chodzi tu o zbieżność okresów z opadem z okresami pogody cieplejszej, powodu-