44
Joanna Stryjek
dostosowane do polityki rolnej EWG (a następnie UE). Niemniej nie doprowadziło to do załamania wzajemnej wymiany handlowej. Wręcz przeciwnie - Unia Europejska jest obecnie jednym z najważniejszych partnerów handlowych zarówno Australii, jak i Nowej Zelandii.
Obecnie podstawę współpracy gospodarczej Unii Europejskiej z Australią stanowi aktualizowana co roku Umowa o Partnerstwie (zwana również Partnerstwem Ramowym - Partnership Framework), przyjęta w 2008 roku. Obejmuje ona współpracę w następujących dziedzinach: bezpieczeństwo i zwalczanie terroryzmu, energetyka, przeciwdziałanie zmianom klimatycznym, ochrona środowiska, edukacja, nauka i rozwój technologii oraz współpraca polityczna i rozwojowa w rejonie Azji i Pacyfiku.33 Omawiana umowa ma status deklaracji politycznej, a nie umowy międzynarodowej. Zastąpiła ona (i połączyła w jedno) obowiązującą wcześniej wspólną deklarację w sprawie wzajemnych stosunków Unii Europejskiej i Australii (obowiązującą od 1997 roku) oraz harmonogram współpracy Unii Europejskiej z Australią (opracowany w 2003 roku). Ponadto wzajemne stosunki gospodarcze Australii i UE prowadzone są na podstawie wielu umów sektorowych. Niemniej jednak do tej pory nie udało się omawianym podmiotom podpisać nadrzędnej umowy dwustronnej na mocy prawa międzynarodowego.34
W październiku 2010 roku Australia wystąpiła z propozycją podpisania tzw. porozumienia ramowego (Framework Agreement), obejmującego porozumienia sektorowe. Oficjalne negocjacje w tej sprawie rozpoczęły się 31 października 2011 roku, jednakże konsensus negocjacyjny nie został jeszcze osiągnięty.
a) Wymiana handlowa
Unia Europejska jest jednym z najważniejszych partnerów handlowych Australii. W 2011 roku państwa członkowskie UE (jako całość) były trzecim najważniejszym rynkiem eksportowym (eksport dóbr i usług) Australii (po Chinach i Japonii) oraz zajęły pierwsze miejsce pod względem wartości australijskiego importu. W ujęciu
33 Pierwsza aktualizacja ww. umowy, która miała miejsce w 2009 roku, rozszerzyła jej zakres o lepszą koordynację pomocy rozwojowej, rozwój czystych technologii energetycznych oraz pogłębioną współpracę w zakresie badań naukowych i rozwoju nowych technologii.
34 S. Schulz, Australia i Nowa Zelandia, kwiecień 2011, http://www.europarl.europa.eu/itu/pdf/pl/FTU_6.4.13.pdf