Aby wygrać partię warcabów, szachów lub Go komputer podobnie jak człowiek, musi rozwiązać kilkaset, a może nawet kilka tysięcy problemów. Dlatego właśnie, o czym wspomniałem, gry z udziałem maszyn cyfrowych były dobrym poligonem doświadczalnym przy pracach nad tworzeniem sztucznej inteligencji. Ale samo rozwiązywanie problemów jest zagadnieniem dużo ogólniejszym, znacznie przekraczającym doświadczenia opisywane w dwóch poprzednich rozdziałach. ,,W symulowanie przez komputer procesu rozwiązywania problemów włożono chyba więcej pracy niż w symulowanie jakiegokolwiek innego procesu psychicznego” — pisał Michael J. Apter.1 — „Częściowo mógł przyczynić się do tego fakt, że rozwiązywanie problemów wchodzi w skład każdej definicji myślenia, nawet najwęższej”.
Stając przed zagadnieniem, którego nie da się pokonać marszu”, staramy się najpierw zrozumieć jego istotę i zebrać o nim dostateczną ilość informacji. Potem następuje analiza • i czas na „dojrzewanie” problemu, czyli na
M. J. Apter, Komputery a psychika. Symulacja zachowania, PWN, Warszawa, 1973.