u
zmiany, które zaszły po r. 1945 w społecznej i gospodarczej strukturze wsi polskiej. TTW egzystencji polskiego chłopa - pisał H. Bereza - dostrzega pisarz dramat nagich i elementarnych namiętności ludzkich i swojemu widzeniu rzeczy daje wyraz przy pomocy nowych konwencji stylistycznych prozy". Konwencje te -wywodzące się zdaniem recenzentów (Kijowski, Bereza) - z pisar-
A
stwa Faulknera, rozmaicie zresztą zostały ocenione. Andrzej Ki-jowski, który najostrzej zaatakował walory artystyczne powieści (zła konstrukoja, estetyzm) stwierdził, że wpłynęły na sfałszo-
A
wanie obrazu wsi polskiej i chłopskich namiętności.
• • .8
J. WILHELMI. "Trybuna Ludu", nr 341. - T. BOREK. "Współcz. 1963 nr 4. - T. DREWNOWSKI. "Polit." 1963 nr 11. - A. KIJOWSKI Kogo zabito? "Twdrcz." 1963 nr 1 s. 82 - 86. - J. KŁOSSOWICZ. "Prz. kult." 1963 nr 15. - A. LISIECKA. "Wiatraki" 1963 nr 9. -W. MACIĄG: Zbrodnie przeszłości. "Żyoie liter." 1963 nr 4. -
W. SADKOWSKI: Psychologiczne zyski i koszty awansu. "Nowa Kult."
1963 nr 2. - H. BEREZA. "Rocz. liter." 1962 s. 83 - 84.
... 148
-"Siedem polskich grzechów głównych" szkioe Zbigniewa Załuskiego. Cykl artykułów historycz-no-polemicznych drukowanych w prasie w 1962 roku, a następnie wydanyoh w książce, która stała się powodem głośnej dyskusji w 1963 roku. Załuski wystąpił w nich przeciwko "deheroizaoji" najnowszej historii Polski, przez pisarzy i publicystów, którzy "surowo potępiając naszą historię - ofiarność nazwali - ofiar-nictwem, bohaterstwo - bohaterszozyzną, a lekkomyślność i kabo-tyńską pozę... uznali za nasze wady narodowe, historyoznie jakoby potwierdzone". Występując przeciwko rozpowszechnionej - jego zdaniem - w polskiej publicystyce i literaturze lat ostat-