2144792447

1.    skuteczność w realizacji własnych projektów i celów zawodowych;

2.    życzliwość w relacjach z ludźmi, także z tymi, którzy mają odmienne zdanie i którzy w danym momencie nie zamierzają zatrudnić określonej osoby;

3.    poszanowanie praw własnych do wyrażania opinii, uwag czy obaw bez naruszania przy tym praw innych ludzi.

Cechy te należą do pożądanych zachowań asertywnych, których można się nauczyć. Z praktyki wynika, że zachowania asertywne nie występują w czystej postaci i każdy musi je trenować, by móc posługiwać się nimi swobodnie. Aby jednak rozpocząć trening w tym zakresie, każdy powinien uświadomić sobie, jakiego typu zachowania nieasertywne często prezentuje.

Zachowania nieasertywne określają najczęściej 2 typy zachowań:

1.    Zachowania uległe /plakat nr 11.1/ - postępuje tak ktoś, kto jest mało skuteczny, ustępuje innym, nie zawsze potrafi bronić swoich interesów, ale ustępuje innym w imię dobrej atmosfery i życzliwych relacji z ludźmi. To podporządkowanie się innym, ograniczenie praw własnych, brak wiary w siebie, ucieczka od podejmowania decyzji, obawa przed reakcją innych, poczucie krzywdy i niedowartościowanie.

2.    Zachowania agresywne /plakat nr 11.2/ - reprezentuje je ktoś, kto skutecznie dąży do realizacji swoich celów, ale robi to nieżyczliwie, konfliktowo, dając odczuć drugiej osobie swoją wyższość. To groźby, wrogość, traktowanie innych ludzi jak przeciwników, łamanie cudzych praw, złość, konflikty z otoczeniem, ale także brak wiary w siebie i chęć zwrócenia uwagi na własną osobę. Gdy agresywna osoba spotyka silniejszą lub sprytniejszą od siebie jednostkę - albo ostro walczy, albo przechodzi na pozycję uległą, często w jednym i drugim przypadku ponosząc duże straty.