2144792482

asymetryczne. Zarowno cykl klasyczny, jak i współczesny mają asymetryczny przebieg.

7) Struktura

Przedstawia układ i relacje występujące między elementami składowymi cyklu. Dotyczyć może ich związku przyczynowo skutkowego (struktura czasowa) lub relacji z szeregami referencyjnymi opisującymi inne kategorie (struktura przedmiotowa), np. produkcję przemysłową.

Praca będzie się opierać na klasyfikacji opartej o usystematyzowanie teorii wahań gospodarczych ze względu na charakter dolnych i górnych punktów zwrotnych. Mogą one być endogeniczne (N) lub egzogeniczne (X), co umożliwia przyporządkowanie teorii cykli koniunkturalnych do czterech grup: X/X, X/N, N/X oraz N/N¹.

Do grupy N/N należą teorie wskazujące, że zarówno ożywienie, jak i kryzys są naturalnym zjawiskiem w systemie gospodarczym, więc ich przyczyn należy szukać w nim samym.

Wśród nich wyróżnia się teorie ekonorytmiczne, do których należą²:

1)    Teoria cyklu Kondratiewa, zwanego też cyklem długim, o średnim czasie trwania od 50 do 60 lat. Badając ruchy cen i zmiany stopy procentowej w gospodarkach USA, Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec na przestrzeni 130-letniego okresu (1790-1920), Nikołaj Kondratiew wyróżnił trzy cykle, a w każdym z nich fazę wzrostu i spadku. Za źródło cykli uważał zmiany techniki produkcji, konflikty wojenne, dołączanie gospodarek nowych krajów do istniejących struktur gospodarki światowej oraz odkrycie nowych zasobów złota.

2)    Teoria cyklu Juglara, zwanego też klasycznym lub głównym. Okres jego trwania mieści się w przedziale od 6 do 10 lat. Przyczynę ich powstawania Clement Juglar upatruje w przekształceniach kapitału trwałego, które odznaczają się pewną regularnością.

3)    Teoria cyklu Kitchina, zwanego też cyklem mniejszym, trwającego około 3,5 roku. Joseph Kitchin wspólnie z Leonardem Crumem stwierdzili, że pomiędzy klasycznymi cyklami Juglara pojawiają się cykle mniejsze o

11

1

   R. W. Garrison. „The Austrian Theoiy of the Business Cycle in the Light of Modern Macroeconomics". The Review of Austrian Economics, tom 3, nr 1, 1998, s. 6-7

2

   E. Szymanik, A. Zygula, Cykliczne wahania ... op. cit., s. 10-13