17
- redaktorzy i pracownicy wydawnictw;
- interesujący się Polską i sprawami polskimi przedstawiciele innych dyscyplin naukowych: historycy, politolodzy, ekonomiści i in.;
- dziennikarze i publicyści;
- pracownicy zagranicznych firm utrzymujących kontakty z Polską12.
Tradycje kształcenia cudzoziemców w Uniwersytecie Jagiellońskim sięgają
1931 r., kiedy to studenci kształceni w ramach Szkoły Letniej UW spędzali w UJ corocznie po dwa tygodnie. Kursy te były prowadzone do 1939 r., po czym nastąpiła długa przerwa.
W 1965 r. przybyła do Krakowa grupa 60 studentów z Wietnamu. Roczny kurs języka polskiego zorganizowano dla nich przy ówczesnej Katedrze Języka Polskiego UJ. Był to początek zorganizowanego nauczania cudzoziemców języka polskiego jako obcego w Uniwersytecie Jagiellońskim13. W 1970 r. zorganizowano w Krakowie pierwsze po wojnie wakacyjne kursy wiedzy o Polsce, a w 1973 r. przekształciły się one w Szkołę Letnią Kultury i Języka Polskiego, otwartą pierwotnie dla studentów polonijnych z USA.
Szybko nazwa „Szkoła Letnia” stała się nieadekwatna i wyrażała raczej przywiązanie do tradycji, gdyż w rzeczywistości szkoła kształciła studentów nie tylko w czasie wakacji, ale w ciągu całego roku akademickiego. Stało się to możliwe, odkąd Szkoła zyskała zaplecze kadrowe i organizacyjne w postaci Instytutu Badań Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Model kursów prowadzonych przez Szkołę przedstawiał się następująco:
1. Kursy letnie w lipcu i sierpniu dla cudzoziemców, które łączyły w sobie nauczanie języka polskiego, wykłady z historii i kultury oraz program turystyczny i kulturalny.
2. Kursy semestralne, specjalistyczne i krótkoterminowe kursy dla cudzoziemców, organizowane w porozumieniu z konkretnymi kontrahentami poza programem letnim.
3. Kursy dla studentów polskich:
- kursy przygotowawcze dla nauczycieli języka polskiego jako obcego;
- kursy języka angielskiego dla Polaków14.
W 1979 r. został powołany do życia Zakład Językoznawstwa Stosowanego do Nauczania Języka Polskiego jako Obcego, który powstał z połączenia wcześniej utworzonego Studium Języka Polskiego i Zakładu Języka Polskiego.
12 W. Jekicl, Czterdzieści lat kursów języka polskiego dla cudzoziemców na Uniwersytecie Warszawskim, |w:] B. Janowska, J. Porayski-Pomsta (red.), Język polski w kraju i za granicą. Materiały międzynarodowej konferencji Naukowej Polonistów Warszawa 14-16 września 1995 r., t. 1, Warszawa 1997, s. 21-29.
13 A. Spyt, Z dziejów nauczania cudzoziemców języka polskiego w Uniwersytecie Jagiellońskim, [w:] W. Miodunka, J. Rokicki (red.), Oswajanie..., s. 26-34.
14 J. Rokicki, Lato..., s. 15-26.