2251772450

nolitości. Tymczasem zaś zasadniczą rolę w katastrze powinny coraz bardziej odgrywać mapy a nie księgi. Nowoczesne mapy katastralne muszą być sporządzone na matrycach tak, aby mogły one być w dowolnych ilościach powielane. Ze względu na potrzeby planowania przestrzennego coraz bardziej rozwija się forma wykonywania map sekcyjnych, pomimo że dla celów czysto katastralnych korzystniejsze są mapy obrębowe. W kilku krajach obserwuje się już także wnoszenie na mapy katastralne warstwie i podstawowych elementów topograficznych, przez co zwiększa się przydatność tych map dla potrzeb gospodarczych oraz dla opracowywania i aktualizacji map topograficznych.

g)    rozwój metod pomiaru. Stolik będący w powszechnym użyciu na początku XIX wieku — nie jest już dziś używany dla zdjęć katastralnych. Metoda związków liniowych i metoda ortogonalna ustąpiły miejsca metodzie biegunowej przy optycznym pomiarze długości. Wszędzie czyni się wysiłki w celu podniesienia dokładności i ekonomii opracowań fotogrametrycznych tak, aby fotogrametria znajdowała coraz większe zastosowanie do pomiarów katastralnych. Mimo to jednak aktualizacja dawnych map odbywa się niestety bardzo powoli i większość tych aktualizacji powstaje w wyniku prowadzonych scaleń. Aktualizacja katastru w ścisłym znaczeniu tego słowa na ogół się nie udaje ze względu na brak zainteresowania ze strony właścicieli, chyba że chodzi o tereny budowlane. Jeżeli miano nadzieję, że będzie można stopniowo ulepszać stare katastry przez liczne pomiary wykonywane w ciągu ostatniego stulecia, to obecnie należy przyznać się do pomyłki. Nie zrozumiano bowiem zawczasu, że tego rodzaju sposób postępowania mógłby dać pozytywne rezultaty tylko w wypadku posiadania odpowiednio gęstej sieci punktów geodezyjnych, do której każdy pomiar byłby dowiązany. W przeciwnym razie nowe pomiary nie tylko nie ulepszą niedostatecznych map katastralnych, ale przeciwnie przyczynią się do ich pogorszenia, jak to zostało stwierdzane na licznych przykładach, zwłaszcza przy podkładach katastralnych, wykonanych sposobem graficznym.

Problem renowacji nie wystarczających podkładów katastralnych nie został dotąd rozwiązany w sposób zadowalający z wyjątkiem tych (krajów, które zdecydowały się na renowaęję całkowitą.

h)    organizacja. Zgodnie ze swym pierwotnym przeznaczeniem kataster podporządkowany jest na ogół ministerstwu finansów. Tam, gdzie kataster utracił swoje początkowe znaczenie — kierownictwo katastru należy często do ministerstw spraw wewnętrznych, w Szwajcarii do ministerstwa sprawiedliwości, w niektórych krajach do ministerstw o charakterze technicznym, jaik na przykład do ministerstwa komunikacji itp.

Na temat referatu dr. Kurandta wywiązała się ożywiona dyskusja, w której i nasza delegacja zabierała głos, podkreślając między innymi z zainteresowaniem komentarz ustny referenta o celowości zaniechania jako powszechnej dla map katastralnych skali 1 :2000, pozostawiając ją tylko dla terenów budowlanych i silnie zagospodarowanych i zadowalając się jako zasadniczą — skalą 1 :5000, zupełnie wystarczającą dla nowych celów katastralnych. Zwróciliśmy również uwagę na podkreślone w referacie kierunki rozwojowe katastru, a w szczególności na przyszły związek mapy katastralnej z mapą gospodarczą kraju.

W wyniku dyskusji, Komisja doszła do zgodnego wniosku, że dopiero zebranie, klasyfikacja i analiza wszystkich systemów katastralnych, a nawet „parakatasfcralnych”, działających w różnych krajach mogą doprowadzić do wypracowania systemu katastru uniwersalnego, który mógłby być powszechnie przyjęty jako najlepszy, z uwzględnieniem oczywiście specyfiki, praw i zwyczajów poszczególnych państw i narodów. Wniosek ten doprowadził do ustalenia programu pracy na najbliższe dwa lata, w ciągu których Komisja zbierze się na swych sesjach roboczych przed następnym Kongresem FIG w Wiedniu w 1961 r. Postanowiono mianowicie uzupełnić pracę inwentaryzacji katastru na podstawie uzupełnionych danych z poszczególnych krajów i w oparciu o tę pełną inwentaryzację przeprowadzić analizę oraz ustalić tendencje, zalety i wady poszczególnych systemów, zaś wyniki tej pracy, przedstawione w formie referatu na sesję Komisji w latach 1959 i 1960 zostaną szczegółowo przedyskutowane w celu wypracowania najlepszych form i zasad katastru, które mogłyby być przyjęte ze wspomnianymi wyżej odchyleniami przez wszystkie państwa.

Oprócz katasitru lematem prac Komisji w okresie 1959—1961 r. będzie również przepracowanie i przygotowanie wniosków na temat pewnych zagadnień z dziedziny urządzeń rolnych, a w szczególności roli scalenia w tworzeniu gospodarstw trwałych i zdolnych do życia* pod względem ekonomicznym oraz ustalenie najlepszych metod wykonywania podkładów scaleniowych pod kątem możliwości wykorzystania ich dla przyszłego katastru i z uwzględnieniem trudności topografii terenu.

Całość zagadnień opracowywanych przez Komisje jest dla nas niewątpliwie interesująca ze względu na problemy, jakie stoją przed geodetą w stosunku do potrzeb gospodarczych w ogóle, a rolnictwa w szczególności. Bliższy udział naszych przedstawicieli w pracach Komisji umożliwiłby polskim geodetom korzystanie z możliwości wymiany poglądów na teoretyczne i praktyczne problemy katastru i urządzeń rolnych, a tym samym i pogłębianie swojej wiedzy fachowej w tych dziedzinach oraz wykorzystywanie doświadczeń innych dla rozwiązywania analogicznych lub podobnych problemów na naszym terenie.

Spośród naturalnych puszcz zachowanych w pasie wielkich nizin, najsłynniejsza jest Białowieża, w której zachowały się chronione dziś żubry. Obok nich przetrwały łosie i rysie. Roczny odstrzał dzików, Jeleni i wilków wynosi kilkadziesiąt tysięcy sztuk