166 KRONIKA
rychu i od Polskiego Tow. Akademickiego w St. Gallen księgozbiory tych towarzystw. Przejęto te książki jako depozyty, opłacając koszty transportu, z tern, że druki te, nie odebrane do pewnego terminu, staną się własnością Bibljoteki w Rapperswilu. Po upływie oznaczonego w układach czasu przeszła istotnie w 1922 roku bibljoteka Ogniska w Genewie, licząca 4.590 druków, na własność Bibljoteki w Rapperswilu, w 1923 r. 1.574 dzieł z Towarzystwa Postępowej Młodzieży Pol. w Zurychu, a w 1925 roku 488 dzieł z Pol. Tow. Akademickiego w St. Gallen. Bibljoteka posiadała według danych z 1 stycznia 1927 r.: druków 91.382, rękopisów, dyplomów i autogr. 27.097, sztychów i rycin 22.735, fotografij 9.690, nut 1.147, map 1.433,
Wobec braku funduszów zakupywano do Bibljoteki tylko rzeczy niezbędne lub ze sprzedaży okazyjnej. Od r. 1919 do 1926 przybyło z kupna 105 druków, 4 dyplomy, 2 rękopisy i 1 autograf za łączną sumę 536 fr. 96 ct. Ograniczono też oprawianie książek, oprawiano jedynie pisma emigracyjne i druki najczęściej używane. Razem oprawiono 205 dzieł za 697 fr. 55 ct. Z braku funduszów musiało Muzeum w Rapperswilu zmniejszyć o połowę swój personel. W r. 1918 pozostał z dwóch woźnych tylko jeden; w 1919 utopiło się dwóch urzędników Muzeum ś. p. Józef Komenda i ś. p. Wanda Zbyszew-ska. Od tego czasu składał się personel Muzeum z dyrektora p. Konstantego Żmigrodzkiego, bibljotekarza Dra Adama Lewaka i z jednego woźnego. Odbijało się to ujemnie na pracy w instytucji rappers-wilskiej, gdyż obaj urzędnicy musieli przeważną część swego czasu poświęcać administracji Muzeum i oprowadzaniu gości zwiedzających Rapperswil. Dla przeprowadzenia przynajmniej najważniejszych prac angażowano od r. 1919 wolontarjuszy, którzy w miesiącach letnich za minimalną opłatą 50 do 100 fr. miesięcznie pomagali w pracach katalogowych.
Główny nacisk w pracy bibljotecznej położono na porządkowaniu archiwum. W r. 1919 otwarto i skatalogowano depozyt Heleny Młockiej, zawierający rękopisy po Karolu Balińskim, ze składu tymczasowego na wieży « kościuszkowskiej» przeniesiono na drugie piętro Muzeum, uporządkowano i skatalogowano archiwum Komitetu Franko-polskiego 1831 —1869, archiwum komitetów poi. w Szwajcarji, korespondencję Wł. hr. Platera, Ludwika Dygata i gen. L. Mierosławskiego, papiery po T. Okszy-Orzechowskim, W. Gasztowcie i in.
Inwentarz archiwum doprowadzono od Nru 657 do Nru 1312. Kartkowy katalog archiwum powiększono o 19.101 kart.
Dla pomieszczenia nowoskatalogowanych druków dorobiono półki w dużej sali na parterze zamku i na drugiem piętrze w pokoju za gabinetem numizmatycznym. Inwentarz druków posunięto do Nru 22.008, wpisawszy do niego 4.603 dzieł. Do roku 1921 prowadzono pracę nad katalogiem rzeczowym i alfabetycznym, w r. 1921 musiano w braku czasu zaniechać pracy nad katalogiem rzeczowym, a kontynuować tylko katalog alfabetyczny. — Od r. 1919 do 1926