Rodzina jest pierwszym i naturalnym środowiskiem wychowawczym. Zaspokaja podstawowe potrzeby dziecka, stanowi wzór, podaje formy społecznego zachowania. Rodzina oddziałuje na jednostkę najdłużej, niekiedy przez całe życie. Wpływ wychowawczy jest jednak najsilniejszy we wczesnym dzieciństwie. Dlatego ważne jest by proces wychowania rozpocząć jak najwcześniej i zastosować odpowiednie metody wychowawcze. Człowiek zawdzięcza wychowaniu rozwój świadomości, mowy, wiedzy, umiejętności praktyczne, uspołecznienie i patriotyzm, a także światopogląd, religijność, zasady etyczne. Możemy zatem powiedzieć, że istotą wychowania jest całokształt związany z formowaniem i dopasowaniem nas samych do aktualnych i przyszłych modeli dobrze wychowanego człowieka (w pełnym tego słowa znaczeniu - moralnie, fizycznie, społecznie, emocjonalnie, umysłowo).
Podstawowym warunkiem osiągnięcia sukcesów wychowawczych i skutecznego przezwyciężania ewentualnych trudności w tej dziedzinie jest stwarzanie dzieciom klimatu bezpieczeństwa, zaufania i radości. Z badań nad rodziną wynika, że najlepsze efekty wychowawcze uzyskuje się indywidualizując proces wychowania w zależności od potrzeb i możliwości rozwojowych dziecka.
Wszystkim, którzy chcieliby skorzystać z fachowej literatury w zakresie wychowania służyć ma poniższa bibliografia.
Materiał przygotowano w oparciu o bazy danych Biblioteki Narodowej: „Przewodnik Bibliograficzny” od roku 1976, „Bibliografia Zawartości Czasopism” od roku 1996, katalogi i kartoteki (kartkowe i elektroniczne) Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach oraz bazę danych „Edukacja”