2278215602

Streszczenie

2 Streszczenie

Hormon juwenilny (JH) oraz 20-hydroksyekdyzon (20E) wspólnie regulują rozwój i wzrost owadów. W przeciwieństwie do 20E, molekularny mechanizm działania JH a także wzajemny wpływ hormonów na siebie wciąż pozostają niejasne. Pierwszym ogniwem w przekazywaniu sygnału od JH jest białko wiążące hormon juwenilny (JHBP), które poza swoją tytułową rolą także chroni cząsteczkę hormonu przed działaniem niespecyficznych esteraz i umożliwia jej transport do tkanek docelowych. Zamierzone w niniejszej pracy poznanie struktury i sekwencji genu jhbp stanowi pierwszy krok w kierunku poznania molekularnych podstaw regulacji jego ekspresji.

W trakcie realizacji niniejszej pracy opublikowana została sekwencja genu jhbp pochodząca z Manduca sexta. Dlatego też celem rozprawy doktorskiej stało się nie tylko przedstawienie budowy genu jhbp z innego organizmu - Galleria mellonella, ale poddanie go teoretycznej analizie porównawczej i nowym badaniom eksperymentalnym.

Szczegółowo w niniejszej pracy:

•    Przedstawiono krok po kroku strategię sekwencjonowania obszarów niekodujących genu jhbp z G. mellonella. Aby tego dokonać, utworzono cztery biblioteki genomowego DNA, będące matrycami do PCR, gdzie szukano sekwencji niekodujących. Posługując się metodą Genome Walking uzyskano odpowiednie konstrukty, które następnie poddano sekwencjonowaniu. W sumie poznano 11 695 par zasad (pz).

•    Powtarzając procedurę amplifikacji i sekwencjonowania, poznano obszar promotora na odcinku 1945 pz.

•    Podano położenie i sekwencje czterech intronów (A, B, C, D) o następujących długościach: intron A - 4455 pz, intron B - 2319 pz, intron C - 1095 pz, intron D - 857 pz.

•    Porównując sekwencję genomową z kodującą, określono dokładnie miejsca położenia intronów i ustalono ich fazy jak następuje: intron A - faza 1, intron B - faza 2, intron C i D - faza 1.

10