Rycina 1. Etapy podejścia geriatrycznego stosowane wobec indywidualnego pacjenta geriatrycznego
1 Etap |
COG |
S Ocena zdrowia, stanu klinicznego (zgodnie z profesją poszczególnych członków zespołu); ^ Ocena sprawności fizycznej, psychicznej, społecznej (ocena kwestionariuszowa) i wspólna dyskusja nad wynikami; S Ocena zasobów i dostępnych środków zaradczych (ze strony pacjenta oraz systemu opiekuńczego). |
II Etap |
Ustalenie celów interwencji i opieki |
NEGOCJAGA między pacjentem a lekarzem: S Czego pacjent najbardziej potrzebuje? S Jakie są dostępne środki zaradcze, w jakim stopniu zadanie jest wykonalne? |
III Etap |
Specyfikacja planu działania |
Podział zadań do wykonania między praktyków (lekarz, pielęgniarka, fizjoterapeuta, opiekun medyczny, terapeuta środowiskowy, pracownik socjalny, etc.) odnośnie: S terapii; V pielęgnacji; S rehabilitacji pacjenta; V” działań opiekuńczych, organizacyjnych w środowisku; |
IV Etap |
Regularna kontrola |
Rewizja zadań w oparciu o uzyskane odpowiedzi na następujące pytania: ^ Czy zachodzi poprawa jakiej oczekiwano? S Czy zastosowany plan wymaga zmiany? |
Do realizacji COG niezbędny jest dobrze współpracujący zespół praktyków geriatrycznych. Liderem jest zazwyczaj lekarz z racji na dominację problemów zdrowotnych, jednak w szczególnych przypadkach może nim być pielęgniarka POZ. To ona z racji na częstszą obecność w środowisku wcześniej dostrzega problemy z niego wynikające i to ona we współpracy z innymi podmiotami kieruje pracą zespołu.
Niezbędnym jednak warunkiem do efektywności pracy Zespołu są wspólne spotkania służące omawianiu sytuacji poszczególnych podopiecznych i delegowaniu zadań między sobą. W dyskusjach tych nie może zabraknąć głównego podmiotu - osoby starszej lub jej opiekuna rodzinnego. Często to ten ostatni wymaga pomocy, informacji i wsparcia psychicznego, czemu może służyć specjalny kwestionariusz zawierający skale do mierzenia stopnia obciążenia opieką, satysfakcji z opieki i efektywności sieci wsparcia.
9