zabezpieczenia społecznego i pomocy społecznej ukazując ich administracyjnoprawne konsekwencje. W analizach zasad konstytucyjnych wykorzystano ustalenia przedstawicieli nauki prawa konstytucyjnego oraz orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego ukazując wpływ ustroju na realizację praw obywateli oraz nowe podejście do realizacji tych praw. Stwierdzono, iż kluczową rolę wśród prawnych determinant przeciwdziałania bezdomności odgrywa konieczność zapewnienia ochrony godności ludzkiej oraz potrzeba zapewnienia zrównoważonego rozwoju, którego elementem jest „zrównoważona konsumpcja” i który jest rozumiany szerzej niż tylko w kategoriach ochrony środowiska. Spośród konstytucyjnych zasad ustrojowych opisano również zasadę pomocniczości, która oddziałuje na rozkład zadań pomiędzy podmioty administracji publicznej.
W drugiej części rozdziału trzeciego zaprezentowano analizę i ocenę podstawowych aktów prawa międzynarodowego oraz Unii Europejskiej dotyczących problematyki bezdomności. Pozwoliło to na odniesienie się do sytuacji i dorobku Polski na tle rozwiązań ponadnarodowych.
Rozdział czwarty poświęcony został charakterystyce zadań publicznych w zakresie przeciwdziałania bezdomności w ustawodawstwie polskim. Analizą objęto zatem głównie regulacje ustrojowego prawa administracyjnego z niezbędnymi odniesieniami do regulacji materialnoprawnych oraz procesowych. Katalog zadań administracji publicznej w zakresie przeciwdziałania bezdomności podzielono zgodnie z kryterium konstytucyjnym na zadania samorządu terytorialnego oraz zadania administracji rządowej. Zgodnie z tym podziałem przedstawiono systematykę samorządowych zadań publicznych w zakresie pomocy społecznej, bezpieczeństwa i porządku publicznego, transportu publicznego, czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, budownictwa mieszkaniowego. Zadania administracji rządowej analizowano według kryterium podmiotowego wyróżniając zadania Rady Ministrów i prezesa Rady Ministrów, ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, ministra właściwego do spraw zdrowia, zadania ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, Ministra Sprawiedliwości, oraz terenowych organów administracji rządowej o kompetencjach ogólnych - wojewodów. Rozważania w rozdziale czwartym kończy charakterystyka roli podmiotów niepublicznych w zakresie przeciwdziałania bezdomności w tym problematyka partycypacji i partnerstwa obywatelskiego. Zwraca uwagę szczególne zaangażowanie tych podmiotów w sferze innowacji społecznych oraz ich doniosła rola w opiece nad osobami bezdomnymi. Rozdział czwarty pracy ma zasadnicze znaczenie z punktu widzenia odpowiedzi
4