umieszczenie w domu pomocy społecznej
domu pomocy społecznej1. Naczelny Sąd Administracyjny, oceniając przesłanki umieszczenia osoby w omawianej jednostce pomocy społecznej, stwierdził, że bezdomność i niepełnosprawność nie są wystarczającymi powodami skierowania osoby do placówki12, podobnie umieszczenia w domu pomocy nie uzasadniają tylko złe warunki mieszkaniowe, w jakich znajduje się osoba zainteresowana13. W orzecznictwie zwrócono również uwagę, że domy pomocy społecznej nie są przeznaczone do zaspokajania potrzeb towarzyskich osób w podeszłym wieku, które samodzielnie funkcjonują w codziennym życiu i mają zapewnione usługi opiekuńcze, ale uważają, że jest to niewystarczające, gdyż nie są w stanie zaprzestać sporów rodzinnych i cieszyć się towarzystwem członków najbliższej rodziny14.
Osobę kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej jej miejsca zamieszkania15, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, co może mieć miejsce w przypadku zapotrzebowania na wzmożoną opiekę medyczną. Wówczas taką osobę kieruje się do zakładu opiekuńczo-leczniczego lub placówki pielęgnacyjno-opiekuńczej. Skierowanie nie jest jednoznaczne z umieszczeniem osoby w placówce, często bowiem brakuje wolnych miejsc. Jeżeli przewidywany okres oczekiwania na miejsce jest dłuższy niż trzy miesiące, osobę kieruje się (na jej wniosek) do innego, najbliższego domu tego samego typu. Umieszczenie osoby w domu pomocy społecznej może nastąpić jedynie po uzyskaniu jej zgody lub zgody jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku gdy osoba bezwzględnie wymagająca pomocy lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na umieszczenie w domu pomocy społecznej lub po umieszczeniu wycofają zgodę, ośrodek pomocy społecznej lub dom pomocy społecznej są obowiązane do zawiadomienia o tym wdaściwy sąd, a jeżeli osoba taka nie ma przedstawiciela ustawowego lub opiekuna - prokuratora (art. 54 ust. 4 u.p.s.). Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku braku zgody osoby chorej psychicznie lub upośledzonej umysłowo albo jej przedstawiciela ustawowego na pobyt w domu pomocy społecznej, przy występowaniu ustawowe określonych przesłanek, o takim pobycie orzeka sąd opiekuńczy, a nie organ administracji publicznej. W takiej sytuacji organ, wydając stosowne decyzje z zakresu pomocy społecznej, wykonuje jedynie orzeczenie sądu16. Pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej poprzedza wydanie kilku decyzji administracyjnych. Pierwszą z nich jest decyzja o skierowaniu do domu wydana przez organ gminy wiaściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Organ ten wydaje również decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu. Natomiast o umieszczeniu w domu pomocy społecznej rozstrzyga w drodze
decyzji organ gr daną placówkę. '< zję wydaje mars. osobę ubiegająca placówki następ jego przedstawić umieszczenia w osobę zaintere soją o prze widy v. ai Analizow-an dzielić na dorr. c
- osób w poci
- osób prze.-, i
- osób prze w]
- dorosłych n
- dzieci i młot
- osób niepeł:
Ustaw;odav, nej dla osób: w n kle somatycznie c ku i niepełnosp-z lektualnie i dziec u.p.s.). Możliwe -e usytuowania kazc świadczone różne mocy społeczne , oszczędności, jtći nia mieszkańców Dom pom c gające i edukac;. r mach wynikająca W celu ustalenia :r nych usług dom i głównie z praco .m kres i poziom ł agodność i poczuci zycznej i psych: :2 ' wiadczyć usług: w nim niezamiesz ustala w miejscu z. no-bytową.
Domy pom ot ziomie. Standard i Społecznej z dnia ]
104
Wyrok NSA z dnia 11 maja 1999 r., I SA 1901/98, LEX nr 47402.
“ Wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 1999 r, I SA 193298, LEX nr 47405.
13 Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 1998 r., I SA 1231/98, LEX nr 45761.
!1 Wyrok WSA z dnia 6 lutego 2008 r., VIII SA/Wa 607/07, LEX nr 499752.
15 Nie ma zakazu przyjmowania do gminnych (miejskich) domów pomocy społecznej osób nie-będących mieszkańcami gminy, na terenie której mieści siy ta placówka - wyrok WfSA z dnia 30 marca 2010 r„ IV SA/G1738/09, LEX m 590842.
Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 1998 r„ I SA 1435/98, LEX nr 45762.