2335501314

17.6. Sieci bezprzewodowe

17.6. Sieci bezprzewodowe

Przy podłączaniu komputera do zabezpieczonej sieci Wi-Fi należy znać typ zabezpieczenia (na przyktad WPA2-Personal), rodzaj zastosowanego szyfrowania (na przykład AES), a następnie wpisać klucz zabezpieczeń.

Pierwszym standardem szyfrowania był WEP (ang. Wired Equivalent Privacy) umożliwiający teoretycznie szyfrowanie 64-bitowe (40-bitowy klucz i 24-bitowy wektor inicjujący) lub 128-bitowe (108-bitowy klucz i 24-bitowy wektor inicjujący). Obecnie złamanie szyfrowania WEP nie jest problemem i zaleca się stosowanie nowszych standardów WPA.

WPA (ang. WiFi Protected Access — zabezpieczony dostęp do Wi-Fi) jest nowszym standardem szyfrowania transmisji w sieciach bezprzewodowych 802.11. W celu używania nowszego szyfrowania wszystkie urządzenia bezprzewodowe w sieci muszą mieć implementację WPA. Powstała również nowsza wersja WPA określana jako WPA2 lub standard 802.1 li. Najważniejszą różnicą między WPA a WPA2 jest używana metoda szyfrowania.

17.6.3. Osprzęt sieci bezprzewodowych

Do budowy bezprzewodowej sieci komputerowej niezbędne jest posiadanie sprzętu zgodnego ze standardem 802.11. Dotyczy to zwłaszcza bezprzewodowych kart sieciowych oraz punktów dostępowych lub routerów (brama).

Do zbudowania sieci dwuwęzłowej wystarczą dwa interfejsy sieciowe WLAN zamontowane w komputerach i skonfigurowanych do pracy w trybie ad hoc. Zbudowanie sieci infrastrukturalnej z przynajmniej trzema hostami wymaga użycia punktu dostępowego (ang. access point), który stanowi urządzenie centralne (topologia gwiazdy). Niektóre punkty dostępowe nazywane bramami wyposażane są dodatkowo w funkcje modemu ADSL, bramki VOIP itp.

Karty sieciowe

Połączenie komputera z siecią bezprzewodową umożliwiają bezprzewodowe interfejsy sieciowe (ang. wireless network interface) najczęściej przeznaczone do współpracy z magistralą PCI, PCI-E, PC-Card, ExpressCard lub USB (rysunek 17.17).

Rysunek 17.17.

Bezprzewodowa karta sieciowa przeznaczona dla magistrali PCI