242073931

Zabicie prezesa TOW GP i zdobycie skrzynki z dokumentami przeznaczonej przez Józefa Dambka „dla historii” było sukcesem, o którym cała agentura gestapo w Gdańsku marzyła od dawna. Dla „Gryfa Pomorskiego” tragiczny wypadek w Sikorzynie nosił znamiona podwójnie tragicznego wymiaru:

1)    zginął w niezwykłych okolicznościach założyciel, organizator, przywódca i prezes bezgranicznie oddany „swojej” organizacji konspiracyjnej,

2)    wróg zdobył przy okazji wszystkie najtajniejsze informacje o tej najpowszechniej znanej na Pomorzu Gdańskim organizacji konspiracyjnej, zaciekle tropionej prawie od dwóch lat przez gestapo.

Była to największa dekonspiracja TOW GP, znacznie przekraczająca skutki zdrady Jana Biangi, posługującego się, jak na ironię, pseudonimem „Patria” (Ojczyzna). Józef Dambek, używający pseudonimów „Jur” - „Lech” - „Kil” - „Falski”, prezes „Gryfa Pomorskiego” i kierownik naczelnego wydziału organizacyjnego zginął w scenerii mało zbliżonej do obrazu śmierci bohatera na polu walki z wrogiem. Zginął z powodu zbyt fanatycznego przywiązania i uwielbiania dokumentów „dla historii”. Być może, ujawniając i prezentując rzekomemu „Brzósce” swój dorobek, powodował się szlachetnym zamiarem zdopingowania nowego „zastępcy komendanta powiatowego” w Tczewie do