242074199

- 57

na pruskiej stronie przy Godowie i -Łaziskach., Hrabia Taafe zwre cii sie do Marii Teresy o interwencją, ta zas do króla Prus Fryderyka II. Ten kazał rebeliantów lutynskich wysmagać batami i wygnać z powrotem do Austrii. Dziewięciu przywódców tej rebelii został-o zasadzonych na parę lat cieziri.cn. robot do olomu-nieckiej twierdzy.

Lutynska rebelia z roku 1756 scala się zalęzkiem w wielkiej rebelii slaskich poddanych, w której w roku 1766 ; wzięło udział- 58 wiosek. Rebelii Lutynskiej przewodzili Jurnosz i Machaczek. W Dziecmorowicach Bruda i Józef Jordan.> W Lutyni kamieniowali hrabówskie bydło wpuszczane na chłopskie pola, w Dziecmorowicach zbili szaferza, w Dobrej zbito "stojoka", w Cierlisku. zatłuczono zarządcę, Szonsta, który wymyślił dla "panszczorzy" specjalna klatkę dla odbywania kary. przeklinaną przez poddanych, w Rzepiszczach nieludzkiego stojoka posmarowano smoła. Wielkie powstanie chłopskie w roku 1766 stało sie powodem wydania pierwszego cesarskiego patentu v roku 1 7\ 1j, w którym zaprowadzono pewne ulgi, a Lutynia zyskała opinią "re-belianckiej wsi",

W roku 1869 w kwietniu przeżyła Lutynia jeszcze jedna tzw. "rabska rebelie". W Lutyni >amoszyl się w tym czasie nałóg pijaństwa. Katolicki wikary Franciszek Kuńczycki, wielki przyjaciel ludu kazaniami, odczytami i perswazja spowodował, ze większość męzczyzn przestała pic wódkę. Tym sobie pozyskał lutynskie kobiety. Komuś jednakowoż Kunczynski przeszkadzał, prawdopodobnie Larischowi, który posiadał w Lutyni gorzelnię. Kunczyckiego przeniesiono na Morawkę, co wywołała niepokoje i zaburzenia,. Kobiety obiegły farę i przez kilka dni strzegły probostwaadniem i nocą, nie wypuszczają. Kunczyckiego. Da Lutyni sprowadzono kompanię, wojsks, które zakwaterowano u największych rebeliantów. 50 obywatelek i obywateli lutynskich zasadzono na karę więzienia oćT 4 tygodni do 4 miesięcy.

Y/ojny napoleońskie, przenikanie myśli rewolucyjnych, spowodowało ożywienie zbójnickich tradycji, czasów Ondra-szka Szebesty z Janowic. W latach 1812-1814 groźna była w Lutyni i okolicy czynnosc bandy rozbójniczej Jana Babisza - Lu-tynskiego, naczelnika szajki liczącej kilkadziesiąt członków. Szajka ta dokonała w tych latach jedenaście większych akcji,

głownie u bogatych feudaiow, właścicieli dworow_; kupców, egze-

/

kutora podatków. Tych rahuhkowych czynów dokonano na Śląsku Cieszyńskim i Górnym^ ns Morawach i w Polsce. Czlonkow szajki pochwytano. w lecie 1814 roku, zas samego Babisza dopiero w roku