Charakter tego społeczeństwa oparty jest w głównej mierze na szybkiej komunikacji międzyludzkiej i masowym dostępie do informacji w publikacjach medialnych, opinii i reportaży, jak również dostępie do baz danych wiedzy, oraz twórczości ludzkiej. Powstanie nowych źródeł wymiany myśli ludzkiej spowodował wykształcenie się specyficznych nowych dóbr jednostki, mających związek z funkcjonowaniem społeczeństwa informacyjnego, a których przypadki naruszeń nie były wcześniej znane polskiemu systemowi prawnemu.
Niniejsza praca ma za zadanie przyjrzeniu się bliżej zagadnieniu ochrony dóbr osobistych w nowoczesnych środkach masowego przekazu. W początkowej części wyjaśnione zostały kwestie związane z rozumieniem pojęcia ochrony dóbr osobistych osób fizycznych oraz osób prawnych. Interpretacja wartości dóbr osobistych głoszonych przez literaturę, pozwoli przytoczyć normy prawne, które w swoich przepisach zajmują się ich ochroną, a przedstawienie orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach z zakresu ochrony tych dóbr, określi sferę obowiązywania tych przepisów w społeczeństwie informacyjnym.
Praca ta przybliża zagadnienia związane z dobrami osobistymi osób fizycznych oraz prawnych, poprzez omówienie nie tylko przykładowego katalogu takich dóbr określonego w art. 23 k.c., ale również przedstawieniu środków ochrony przysługujących poszkodowanemu w przypadkach zagrożenia lub naruszenia tych dóbr osobistych. Omówione zostały kwestie dotyczącej zakresu kompetencji funkcjonowania prasy, radia i telewizji w przypadkach publikowania informacji i publikacji medialnych, jak również zakresu odpowiedzialności dziennikarskiej w zakresie ochrony dóbr osobistych w publikacjach prasowych. Przedstawiona została również kwestia ochrony prywatności i związanej z nią ochronie danych osobowych w sferze chyba największego tworu technologii medialnych społeczeństwa informacyjnego jakim jest Internet.
Współczesny multimedialny świat ma charakter globalny, wznoszący się ponad granice państw, jednakże w cieniu pracy pozostaje ochrona dóbr osobistych w prawie międzynarodowym. Na dalszym planie pozostają również dobra osobiste w polskim prawie autorskim, prawie karnym oraz prawie pracy. Wielość aktów prawnych i przepisów odnoszących się do ochrony dóbr osobistych jest bardzo duża, dlatego zakres pracy nie pozwala na dogłębne i wnikliwe przedstawienie tej problematyki. Można powiedzieć, że praca ta skupia uwagę na zagadnieniach najważniejszych, pozwalających naświetlić i przedstawić w ogólny sposób charakter instytucji dóbr osobistych oraz środków ochrony przysługującym w przypadkach naruszeń dóbr osobistych w społeczeństwie informacyjnym.
5