408 K. Jastrząb
Odmianą omawianej technologii jest proces TOXECON [12] - rysunek 3. Pylisty węgiel aktywny wdmuchiwany jest do oczyszczanych gazów za sekcją elektrofiltrów po usunięciu 99% lotnego popiołu. Po adsorpcji par rtęci zużyty węgiel aktywny usuwany jest w drugiej sekcji elektrofiltrów. Metoda ta pozwala na zawracanie i regenerację zużytego materiału węglowego, wymaga jednak stosowania drugiej - dodatkowej sekcji elektrofiltrów lub filtrów workowych.
wtrysk pylistego węgla aktywnego
lotny 1 % popiołu + zużyty
popiół węgiel aktywny
Rys. 3. Schemat procesu TOXECON
Znane są również próby technologiczne stosowania bromowanych sorbentów' węglowych (sorbent B-PAC i Norit E-3) [13], Ich zastosowanie podnosi co prawda skuteczność usuwania par rtęci, ale podwyższa równocześnie koszt usuwania rtęci poprzez stosowanie droższych sorbentów. Należy podkreślić, że w instalacjach przemysłowego oczyszczania spalin z par rtęci brak jest w zasadzie rozwiązań prakty cznych wykorzystujących nieruchome złoże węgla aktywnego. Związane to jest z koniecznością stosowania stosunkowo drogich, granulowanych węgli aktywnych i oporami przepływu stawianymi przepływającym gazom przez złoże węgla aktywnego. Opracowanie taniego, skutecznego adsorbentu par rtęci może ułatwić zastosowanie takiego rozwiązania.
Innym poważnym problemem związanym z ochroną środowiska jest utylizacja zużytych opon samochodowych. Szacuje się, że w Europie, USA i Japonii powstaje rocznie ok. 5 min ton zużytych opon samochodowych. W Polsce ilość powstających rocznie zużytych opon szacowana jest na ok. 15(H160 tys. ton [14, 15], Są to ogromne ilości trudno biodegradow alnych odpadów stanowiących poważny problem ekologiczny. Wśród stosowanych aktualnie metod zagospodarowania zużytych opon samochodowych dominuje ich składowanie, recykling materiałowy oraz spalanie lub współspalanie. W chwili obecnej w Unii Europejskiej 34-^59% zużytych opon jest składowanych, 1(H30% spalanych z odzyskiem energii, a 11-K30% wykorzystywane w recyklingu materiałowym. Zgodnie z Dyrektywą 1999/31/WE [16], w krajach Unii Europejskiej po 2004 roku zostało zabronione składowanie całych opon, a po 2006 roku zabronione będzie nawet składowanie opon poddanych rozdrabnianiu. Przemysł cementowy, który utylizuje znaczną część opon przez ich