energodyspersyjne wykazały, że w wyniku omawianego procesu powstaje siarczek srebra, który przebarwia skórę na kolor szaro - niebieski (34).
Elementy druciane aparatów ortodontycznych wykonane ze stali nierdzewnej charakteryzują się odpornością korozyjną, która jednak w określonych warunkach może ulec znacznej redukcji. Jednym z takich czynników jest ogrzewanie elementów drucianych w zakresie temperatur od 400°C do 900°C, a więc w warunkach, w których ma miejsce proces lutowania aparatów ortodontycznych płomieniem. Dostępne w literaturze badania Platt i wsp. oraz Rogers i wsp. (35, 36) dowodzą, że podatność na korozję drutów ortodontycznych umieszczonych w roztworach sztucznej śliny zdecydowanie wzrasta i to zarówno jeśli chodzi o korozję wżerową jak i szczelinową. Korozja szczelinowa występuje najczęściej w wąskich przestrzeniach, gdzie jest ograniczony dostęp tlenu, co powoduje spadek pH śliny z jednoczesnym wzrostem stężenia jonów chlorkowych. Ponadto w wyniku tego procesu zostają uwolnione do roztworu jony chromu, niklu i żelaza, które tworzą agresywnie działające na powierzchnie stopów chlorki (35, 36). W celu ograniczenia korozji szczelinowej Rogers i wsp. (36) zalecają pozłacanie łączonych elementów zarówno przed jak i po procesie lutowania, natomiast Platta i wsp. (35) zastosowanie pierścieni wykonanych ze stali nierdzewnej typu 2205, zamiast stali 316 L (37, 38). Innym sposobem zapobiegającym korozji materiałów ortodontycznych jest napylenie na ich powierzchnie azotku tytanu lub pokrycie żywicą, co redukuje tarcie oraz poprawia estetykę (39).
Jak wykazują dostępne w literaturze badania wpływ na prędkość korozji elementów ortodontycznych maja również nawyki higieniczne, dietetyczne oraz zmiany temperatury w środowisku jamy ustnej. Mahato i wsp. (40) analizowali wpływ dziesięciu pospolitych przypraw ziołowych na korozję połączenia elementów drucianych z pierścieniami ortodontycznymi wykonanymi ze stali AISI 304L. Badania przeprowadzono po 24
10