downictwo mieszkaniowe. Efektem tych działań było przekazanie pierwszych terenów na osiedlu "Podłęże" o powierzchni 23 ha 20 a 95 m2, należących do gospodarstwa szkolnego Zespołu Szkół Rolniczych w Tarnobrzegu. Podstawą przejęcia była decyzja Prezydenta Miasta Tarnobrzega z dnia 8 grudnia 1983 r. znak ZGT 8224-1/18/83 oraz protokół z dnia 7 października 1983 r. Akt notarialny TSM sporządziła 22 grudnia 1983 r. Należy podkreślić, że wraz z bezpłatnym przejęciem gruntów ornych, przejęte zostały wszystkie budynki /mieszkalne, składowe, magazynowe, garażowe, inwentarskie itp./ Budynki za wyjątkiem starego spichlerza i jednopiętrowego obiektu biurowego przeznaczono do rozbiórki. Gospodarstwo pozostało więc bez tak ważnego dla działalności zaplecza i był to kolejny krok zmierzający do likwidacji szkoły.
W dniu 2 stycznia 1984 r. Rada Pedagogiczna jednomyślnie zaakceptowało wniosek przedłożony przez dyrektora Wydziału Rolnictwa i Gospodar-ki Żywnościowej Urzędu Wojewódzkiego - Ryszarda Maja o powołanie na dyrektora Zespołu Szkół Rolniczych w Tarnobrzegu Aleksandra Grucy. Był to bodziec dla całej społeczności szkolnej w jej walce nie tylko o przetrwanie, ale o ugruntowanie swojego miejsca w środowisku. W replice do artykułu "Kup pan zamek" na łamach tego samego pisma wykazano, co szkoła zrobiła dla środowiska i miasta, jakie są jej zamierzenia i potrzeby i jak planujemy przełamać impas.
Korzystając z przychylności dyrektora R. Maja, st. wizytatora Teresa Szeląg oraz licznych... znajomości zaczęliśmy w sposób wielokierunkowy zmieniać negatywną opinię, sugerującą przeniesienie szkoły z miasta. Zaczęliśmy ożywiać pracę organizacji młodzieżowych, pod kierownictwem B.Dusak i przy pomocy innych nauczycieli nowe impulsy pracy otrzymał ZPiT "Dzikowianic", młodzież uczestniczyła w licznych zawodach sportowych, zorganizowano kółko fotograficzne, kurs tańca towarzyskiego, przywrócono tradycje ceremoniału szkolnego itd.
Reaktywowana została działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego /34. członków/, którego prezesem wybrano Ewę Sławińską. Młodzież i nauczyciele uczestniczyli w pracach społecznych i porządkowych na terenie szkoły i miasta, doprowadzając m in. do estetycznego wyglądu parku i terenów przy szkole, w tym muru okalającego nasze obiekty. To wszystko zauważyli mieszkańcy miasta. Bezinwestycyjnie zaczęto organizować poligon do nauki jazdy i ogródek meteorologiczny. Zespół kierowniczy opracował też plan inwestycyjno-remont owy, uwzględniając w nim m.in. potrzeby wykonania wielu prac adaptacyjnych i remontowych, rozwiązania systemu cieplnego, uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, budowy perspektywicznych obiektów dla szkoły i gospodarstwa, wstrzymana została
-76-