page0164

160

Przy tej więc metodzie trzeba było mieć przedewszystkiem to na względzie, ażeby prąd, działający na busolę, został zamknięty w tej samej chwili, w której zostaje podrażniony nerw, a następnie, ażeby w chwili poczynającego się skurczu mięśnia prąd ów został przerwany. Temu zadaniu czyni zadość przyrząd, którego rycinę załączamy ¹).

Chodzi tu mianowicie o oznaczenie czasu potrzebnego na przebiegnienie wywołanego podnietą ruchu z końca a nerwu N do punktu b, gdzie nerw styka się z mięśniem M. Do podrażnienia nerwu służy krótkotrwający prąd indukcyjny, który powstaje przez działanie na siebie dwóch zwojów drutowych P i Q. Prąd galwaniczny łańcucha K przebiega przez zwój indukcyjny P; w chwili zamknięcia tego łańcucha powstaje w przyległym zwoju Q prąd o wręcz przeciwnym kierunku, niż ten, który przez P przebiega; drugi krótkotrwający prąd, który biegnie w tym samym kierunku, powstaje w Q z chwilą otwarcia łańcucha K i ten właśnie prąd zwoju Q służy do

^l) Rycina wzięta z: „Lehrbuch der Physiologie" Dra A. Gruen-hagena I Bd. str. 660. Porów, także: „Fizyologia człowieka" pr. Dra N. Cybulskiego, str. ! 51—183.

http://rcin.org.pl