ŻEBRAK PRZY DRODZE 1(1)

Bartymeusza nie trzeba było popychać ani ciągnąć. Odrzuciwszy płaszcz, szedł ufnie naprzód.

-    Co mam dla ciebie zrobić? -zapytał Jezus.

-    Chciałbym widzieć, Panie! - bez namysłu odparł Bartymcusz.

-    Otrzymasz, czego pragniesz - rzekł Jezus. - Uzdrawiam cię, bo mi zaufałeś. Wracaj do domu.

Wystarczyło jedno spojrzenie na twarz Jezusa, aby Bartymeuszowi odeszła wszelka ochota na powrót do domu. Z radością dołączył do tłumu pielgrzymów. Za tym Królem gotów był pójść na koniec świata.