▲
Rys.9a Ukośny przekrój fj-/3 osiowo rozciąganego pręta
Rys.9b i 9c Naprężenia styczne Ti normalne aw przekroju p-p osiowo rozciąganego pręta
Z równowagi np. dla lewej części pręta wynika, że siła osiowa tak jak poprzednio jest równa N=P. Siłę osiową możemy rozłożyć na składową normalną Np (kierunek -*-) oraz na składową stycznąTp (kierunek ||) do przekroju (5-|3. Jak już się zapewne domyślacie składowa Np jest wypadkową naprężeń {jakich?} normalnych o. Natomiast składowa Tp jest oczywiście wypadkową naprężeń stycznych oznaczonych przez T.
W uproszczeniu naprężenia styczne można obliczyć jako uśrednioną siłę Tp względem pola powierzchni Ap na które działa ona stycznie:
=Zj
_ siła styczna do powierzchni pole powierzchni przekroju
Jednostka naprężeń stycznych jest więc taka sama jak w przypadku naprężeń normalnych i wyrażona w Pa=N/m2.
Wartość naprężeń normalnych w przekroju p-|3 musi być mniejsza niż w przekroju a-a, gdyż ich wypadkowa Np jest tylko częścią siły osiowej N. Druga składowa Tp odpowiada różnym od zera naprężeniom stycznym.
Tak więc zwiększając pochylenie przekroju (3~P powiększamy naprężenia styczne t kosztem naprężeń normalnych <r. Największą wartość Tinax naprężenia styczne osiągają dla pochylenia przekroju 45°. Wówczas naprężenia normalne osiągają wartość średnią w danym punkcie:
air = '^(0r.x+Cry + 0' r)
Jak więc widać naprężenia zależą nie tylko od wartości sił wewnętrznych ale także od kierunku wykonanego przekroju.