2904666240

Zakończenie Dydaktyka akademicka -przestrzenie możliwości rozwoju

Przemiany w szkolnictwie wyższym, jakie dokonały się w ostatnich dziesięcioleciach, wymagają głębokich zmian zarówno na poziomie myślenia o dydaktyce akademickiej, jak i na poziomie badań i refleksji naukowej. Pobieżny choćby ogląd praktyki ukazuje dominację instrumentalnego podejścia do procesu kształcenia oraz zapotrzebowanie na technologicznie pojmowane przepisy dydaktyczne, algorytmy efektywnych (czasem także efektownych) działań gwarantujących wykonawcom odniesienie sukcesu. W swojej praktyce nauczyciela akademickiego wiele razy spotykałam się z pytaniem: „Jak motywować studentów do nauki?”, wyrażanym z oczekiwaniem, iż podam kilka sprawdzonych recept, sztuczek odsłaniających tajemnicę własnego warsztatu. Takie przepisy w dydaktyce oczywiście istnieją, ale ich prawomocność konstytuuje paradygmat behawiorystyczny. Moje odpowiedzi ukazujące całe spektrum podmiotowych i dydaktycznych warunków, jakie muszą być spełnione, by zmotywować studentów do nauki, spotykały się czasem z komentarzem „to takie idealistyczne” albo „ale jak to zrobić w sytuacji, gdy...” Zapotrzebowanie na dydaktykę instrumentalną konstruowaną w paradygmacie behawiorystycznym staje się coraz wyraźniejsze w związku z niespotykanym dotąd zjawiskiem masowości studiów wyższych i taką organizacją procesu nauczania, w której „poznanie możliwości studenta”, „odkrycie jego potencjału” czy też „budowanie atmosfery bezpieczeństwa i zaufania” pozostają w sferze niespełnionych haseł i życzeń. Dydaktyka akademicka wymaga głębokich przemian - także na poziomie świadomości nauczycieli akademickich oraz kadry zarządzającej - by przestała się kojarzyć tylko z narzędziem poprawiającym jakość procesu kształcenia, przy czym „jakość” definiowaną najczęściej w kategoriach „skuteczności” i „efektywności”.

Przed dydaktyką akademicką ujmowaną jako dyscyplina pedagogiczna, a jednocześnie multidyscyplinarna otwierają się duże możliwości rozwoju. Trzeba jednak wyraźnie podkreślić konieczność budowania interdyscyplinarnych zespołów, które zdolne będą do podejmowania badań we wszystkich trzech obszarach dydaktyki akademickiej: badań w jej makroperspektywie, związanych z procesem