2904666241

470 Zakończenie. Dydaktyka akademicka-przestrzenie możliwości rozwoju

kształcenia studentów oraz budowaniem propozycji wspierających rozwój nauczycieli akademickich. Rozwój dydaktyki akademickiej bez wątpienia wymaga zaplecza osobowego (i to nie tylko w gronie pedagogów) naukowców zainteresowanych prowadzeniem badań w tym obszarze. O. Gaus¹ podkreśla, iż dydaktyka szkoły wyższej jest znakomitym polem eksperymentalnym dla poszukiwań odpowiedzi na różnorodne pytania, polem, w którym opłaca się przekraczać interdyscyplinarne granice. Zdaniem autora niemiecki badacz J. Wildt był wizjonerem, który umożliwił rozwój dydaktyki szkoły wyższej na terenie Niemiec. Otwierając pola jej zainteresowań na inne dyscypliny oraz na arenę międzynarodową, dał impuls do rozwoju dydaktyki szkoły wyższej, także „on linę”, centrów dydaktycznego dokształcania czy wreszcie całego projektu dydaktycznej profesjonalizacji dla nauczycieli akademickich. Istnieje konieczność współdziałania pomiędzy przedstawicielami pedagogiki, nauk pomocniczych (m.in. psychologii, filozofii, socjologii, nauk o zarządzaniu), przedstawicielami dyscyplin macierzystych, dydaktyk przedmiotowych oraz jednostek zajmujących się systemowymi warunkami projektowania, przebiegu i ewaluacji zajęć dydaktycznych (np. platformami zdalnego nauczania). Badania prowadzone w interdyscyplinarnych zespołach mogą wnieść znaczący i ożywczy nurt w rozwój teorii i praktyki dydaktyki akademickiej w trzech głównych obszarach:

Schemat 39. Obszary badań i rozwoju dydaktyki akademickiej

Źródło: opracowanie własne.

1

O. Gaus, Die Maskę des Agamemnon. Schliemanns Erben oder hochschuldidaktik im Wandel, [in:] The Shiftfront Teachingto Learning..., Az. cyt., s. 126—127.