[5] INHIBITORY PROTEAZ 233
twór chlorku sodu. Skład aminokwasowy obu inhibitorów jest podobny a ich N- i C-końcowe aminokwasy są identyczne (36). Centra reaktywne tych inhibitorów stanowi układ Lys-Ser (37, 38). Sekwencje aminokwasów fragmentów peptydowych zawierających te centra przedstawia rycina 2.
B
Ryc. 2. Sekwencja aminokwasów okolicy centrum reaktywnego ziemniaczanego inhibitora Il-a (A) i Il-b (B) (39).
Z ziemniaków odmiany Epoka otrzymano preparat wolny od lektyn, który zawiera mieszaninę inhibitorów proteaz (22, 40). Z tego preparatu wydzielono cztery jednorodne frakcje tych inhibitorów (41, 42). Różnią się one szeregiem właściwości fizykochemicznych i specyficznością działania antyproteolitycznego.
II-2. Inhibitory kalikrein
Z ekstraktu ziemniaka odmiany Danshaku-Imo stosując frakcjonowanie siarczanem amonu i chromatografię na dwuetyloaminoetylocelulo-zie otrzymano preparat hamujący aktywność kalikrein (43). Z tego preparatu stosując technikę ogniskowania izoelektrycznego wyodrębniono następnie dwa jednorodne inhibitory kalikrein (44). Punkty izoelektryczne tych inhibitorów wynoszą 5,6 i 6,4 a ich masy cząsteczkowe 22 000— 27 000 daltonów. Ustalono skład aminokwasowy omawianych inhibitorów i specyficzność działania w stosunku do kalikrein pochodzących z różnych tkanek oraz w stosunku do innych enzymów proteolitycznych (45).