2906542966

200 A. PRZYKORSKA 14

że w porównaniu z DNA faga T4, preparaty natywnego DNA z grasicy i Escherichia coli są w większym stopniu zanieczyszczone formami jedno-niciowyn^i. Specyficzność nukleazy I z fasoli złocistej wobec fragmentów jednoniciowych jest tak wysoka, że w mieszaninie natywnego i zdenatu-rowanego DNA enzym może wybiórczo hydrolizować pojedyncze łańcuchy zdenaturowanego DNA. Co więcej, nawet przy 50-ciokrotnym nadmiarze nukleazy nie udało się stwierdzić hydrolizy natywnych form DNA (8). Tak wysoką preferencję nukleaz wobec struktur jednoniciowych obserwuje się rzadko. Poza nukleazami typu I jedynie egzonukleaza z Escherichia coli wykazuje podobne właściwości. Hydrolizuje ona około 40 000 razy szybciej zdenaturowany DNA niż DNA natywny (18, 19).

1-2. Specyficzność nukleaz typu I wobec zasad

Nukleazy typu I charakteryzują się wyraźnie zaznaczoną specyficznością wobec zasad. Większość z nich najszybciej hydrolizuje wiązanie 3'-fosfoestrowe w sąsiedztwie adeniny, następnie tyminy (urydyny), znacznie wolniej w sąsiedztwie cytozyny i guanozyny (11). Stwierdzono to badając ilościowy skład fosfomononukleotydów uwalnianych w czasie degradacji zdenaturowanego DNA oraz stopień hydrolizy rybohomopolimerów i 3'-nukleotydów.

1-3. Sposób działania

Większość enzymów z grupy nukleaz typu I to endonukleazy działające w ten sposób zarówno na DNA jak i RNA. Wyjątek stanowi nukleaza I z kiełków pszenicy, która w stosunku do RNA zachowuje się jak typowa egzonukleaza, natomiast w stosunku do DNA jak typowa endonukle-aza (11).

Końcowymi produktami uwalnianymi przez nukleazy typu I są 5'-fos-fomono- i oligonukleotydy z wolną grupą OH w pozycji 3'.

1-4. Optima pH, stężenie 1 rodzaj wymaganych jonów, aktywatory i inhibitory

Nukleazy typu I wykazują maksymalną aktywność w środowisku kwaśnym w zakresie wartości pH od 5,0 do 6,5. Aktywność większości tych enzymów jest hamowana przez EDTA. Wszystkie enzymy wymagają dwuwartościowych kationów do utrzymania maksymalnej aktywności i stabilności. Enzymy z fasoli złocistej (20) i z kiełków pszenicy (21) wymagają obecności jonów Zn^£+. W przypadku enzymu z pszenicy obecność