gicznych itp. prowadzących prace np. z zakresu hodowli szczepów/ komórkowych, czy inżynierii genetycznej tworzy zbiory kultur takich jak American Type Culture Collection (ATCC) w UJA, National Col-lection of Type Cultures w W. Brytanii, Deutsche Sammlung von Mikroorganismen w RFN, Collection Nationale de Cultures de Micro-organismes w Instytucie Pasteura w Paryżu. Wszystkie te kolekcje opisane są w okresowo wydawanych katalogach. W przygotowaniu jest międzynarodowy serwis informacji skierowującej do poszczególnych baz i banków danych mikrobiologicznych - Microbial Strain Data Network (MSDN). The World Data Centre na Uniwersytecie w Oueensland w Australii wydaje "World Directory of Collections of Cultures of Microorganisms". Edycja z 1982 r. liczy 356 pozycji.
Hybridoma Databank i Microbiological Resource Databank (MIR-DAB) prowadzę rejestry tkanek i mikroorganizmów otrzymanych w poszczególnych laboratoriach badawczych. Specjalistyczne banki danych zasobów genetycznych w USA prowadzą Bacillus Genetic Stock Center, Fungal Genetic Stock Center, Humań Genetic Mutant Celi Repository. Należy też wspomnieć o naukowych zbiorach botanicznych i zoologicznych, w tym o kolekcjach w muzeach historii naturalnej. Jak wyżej wspomniano, ważnym źródłem informacji o kulturach tkankowych, efektach eksperymentów biochemicznych itp. są "research newsletters" oraz raporty o wynikach prac badawczych.
W niniejszym przewodniku znacznie więcej miejsca poświęcono analizie tradycyjnych serwisów informacyjnych niż komputrowym bazom danych. Szczególnie szeroko były omawiane wydawnictwa: "Bio-logical Abstracts", '‘Chemical Abstracts", "Index Medicus", "Science Citation Index" jako podstawowe dla wszystkich dyscyplin nauk biologicznych. Zamieszczono też zestawienia tabelaryczne serwisów o-raz wykazy tytułów czasopism stanowiących najważniejsze źródła dla
192