nie zasadą z\sku, lecz przekonaniem o użyteczności, wydajności i
efektywności działalności informacyjnej.
By zrozumieć przypadek holenderski, należy najpierw zapoznać
się ze specyfiką holenderskiego systemu nauczania i narodową struk-
1/
turą wspierającą ten system. Druga część artykułu przedstawia bieżące przedsięwzięcia w zakresie organizowania systemu informacji dla edukacji. Trzecia część artykułu dotyczy różnych aspektów związanych z informacją dla edukacji.
HOLENDERSKI SYSTEM KSZTAŁCENIA
By zrozumieć holenderski system oświatowy trzeba cofnąć się do XIX wieku, do tego czasu system kształcenia rozwijał się tak jak w większości państw zachodnioeuropejskich. Początkowo działa
ły szkoły przyklasztorne, później świeckie (łacińskie), dostępne przecie wszystkim dla szlachty, a dopiero w drugiej kolejności dla luozi zamcżnycn. Hic więc dziwnego, że pierwsze rządowe inicjatywy ustawodawcze w zakresie oświaty, bardzo zresztą ograniczone, spotkały się z poparciem grup silnych ekonomicznie. Założone wówczas szkoły jeszcze do niedawna stanowiły podstawową część systemu edukacji Holandii. Na ten powolny rozwój szkolnictwa miały wpływ dwa podstawowe czynniki: oświata nie była obowiązkowa, a dzieci były
wykorzystywane jako tania siła robocza. Dopiero przygotowanie i ustanowienie szeregu praw^ między innymi zakazu pracy dla dzieci poniżej 10 roku życia (w 167A roku), wprowadzenie oświaty obowiązkowej (1900 rok) i rozwiązanie'problemu finansowania oświaty (rok 1917) umożliwiło zakładanie szkół na większą skalę.
V-
'Przez strukturę wspierającą autor rozumie wszystkie instytucje, których zadaniem jest pomoc merytoryczna bądź finansowa dla rozwoju edukacji w Holandii. Są to centra pedagogiczne szczebla lokalnego rącź regionalnego oraz fundacje oświatowe (instytuty) o zasięgu narodowym.