101
wysiłkowymi rzędu od 0.5 do 1.5 min oraz zróżnicowanie czasu trwania tych obciążeń od do 5 min nie wpływa na progową wartość minutowego pobierania tlenu Aunola i Rusko 1982, Yoshida 1984a, Heck i wsp. 1985, Mclellan 1985).
W przedstawianej pracy starano się wyjaśnić, czy zastosowanie rozgrzewki, czyli krótkotrwałego wysiłku o umiarkowanej tensywności, poprzedzającego właściwy test, wywiera wpływ na wysokość progu anaerobowego AT oraz AT , oznaczanego podczas typowego, stopniowanego wysiłku. Wyniki tych badań wykazały, że rozgrzewka nie powodowała istotnych zmian w przebiegu zmian częstości skurczów serca i reakcji wentylacyjnych na stopniowany wysiłek fizyczny, ani zmian pobierania tlenu, zarówno podczas obciążeń submaksymalnych i maksymalnych. Stwierdzono natomiast istotne obniżenie stężenia mleczanu we krwi podczas testu wysiłkowego poprzedzonego rozgrzewką, w porównaniu do testu bez rozgrzewki, ale jedynie w zakresie submaksymalnych obciążeń wysiłkowych o niewielkiej i umiarkowanej intensywności, w tym także obciążeń progowych. W konsekwencji wykazano zatem istotny wzrost wysokości progu anaerobowego pod wpływem rozgrzewki, szczególnie wyraźny w przypadku indywidualnego progu anaerobowego ryc.24). Wydaje się prawdopodobne, że zwolnione tempo akumulacji mleczanu we krwi podczas progresywnego wysiłku fizycznego poprzedzonego rozgrzewką może być wynikiem szybszej adaptacji do wysiłku krążenia obwodowego lub wcześniejszej aktywacji procesów utleniania w mitochondriach komórek mięśniowych. Przemawia za tym brak istotnych zmian częstości skurczów serca i wentylacji minutowej płuc pod wpływem rozgrzewki. Wolniejsza akumulacja mleczanu we krwi pod wpływem rozgrzewki może też być zależna od opóźnienia pojawienia się hypertermii wysiłkowej dzięki wcześniejszemu uruchomieniu reakcji pocenia się