2906543929

109

precyzyjna, powtarzalna i niezależna od różnic pomiędzy stężeniem mleczanu we krwi arterializowanej i żylnej. Spośród metod n n azyjnych natomiast można zalecić stosowanie metody opartej    na zmianach aktywności elektrycznej mięśnia

p szczkowatego ydki EMG-AT , gdyż próg anaerobowy wykrywany w oparciu o tę metodę występuje w podobnym zakresie tensywności wysiłku co indywidualny próg anaerobowy.

V. 3 Przydatność progu anaerobowego w określaniu efektywności treningu

Pomiary progu anaerobowego wprowadzono w ostatnich latach do diagnostyki wysiłkowej sportowców jako dodatkowy wskaźnik poziomu    wytrenowania    wytrzymałości, obok maksymalnego

minutowego pobierania tlenu V0 maO - klasycznego kryterium ogólnej wydolności fizycznej. Okazało się bowiem, że zawodnicy o podobnym pułapie tlenowym mogą osiągać różne wyniki w sportach wytrzymałościowych Costill i wsp. 1973, Coyle i wsp. 1988}; mogą oni także poprawić swoją wytrzymałość , mimo że ich wydolność tlenowa osiągnęła już plateau Astrand i Rodahl 1970, Daniels    i    wsp. 1978    Wynikała    stąd potrzeba

poszukiwania innych - poza    -    wskaźników stopnia

wytrenowania wytrzymałości. Przydatność praktyczna pomiaru progu anaerobowego jako takiego wskaźnika, zarówno w medycynie sportowej jak    i    klinicznej,    jest już    dosyć dobrze

udokumentowana. Wyniki licznych badań wykazały, że próg anaerobowy mierzony różnymi metodami koreluje ze zdolnością do wykonywania długotrwałych wysiłków fizycznych ehmann i wsp. 1983, Tana i    wsp.    1986, Coyle    i    wsp. 1988    oraz z pułapem

progu

tlenowym Rusko i wsp. 1980, Withers i wsp. 1981 . Stwierdzono ponadto bliską zależność pomiędzy wysokością