113
W następstwie obniżenia stężenia mleczanu we krwi podczas obciążeń progowych pod wpływem treningu wytrzymałościowego stwierdzono w niniejszych badaniach istotny wzrost względnych i absolutnych wartości progowego obciążenia wysiłkowego w fazie przygotowania specjalistycznego. W okresie przygotowania startowego stwierdzono dalsze, ale niewielkie podwyższenie tych wskaźników. W tej fazie treningu wytrzymałość jest zatem utrzymywana na osiągniętym wcześniej poziomie. Podobny wzrost progu anaerobowego w odpowiedzi na bodźce treningowe typu wytrzymałościowego stosowane w okresie od kilku do kilkudziesięciu tygodni stwierdzono u ludzi w różnym wieku, niezależnie od ich początkowego stanu wytrenowania Davis i wsp. 1979, Denis i wsp. 1982, 1984, Ready i Quinney 1982,
Yoshida i wsp. 1982, Tanaka i wsp. 1986 . Zaprzestanie treningu wytrzymałościowego powodowało istotne obniżenie progu anaerobowego już po 6 tygodniach Ready i Quinney 1982 Trening wytrzymałościowy powodował u badanych w niniejszej pracy zawodniczek obniżenie częstości skurczów serca w zakresie obciążeń submaksymalnych, co jest zgodne z
doniesieniami innych autorów Rowel1 1974, Clausen 1977,
Scheurer i Tipton 1977 Progowa częstość skurczów serca wzrastała natomiast stopniowo, choć nieistotnie, w
następujących po sobie fazach cyklu treningowego. Maksymalna częstość skurczów serca oraz maksymalne obciążenie wysiłkowe nie ulegały istotnym zmianom w przebiegu treningu wytrzymałościowego. Podobnie Ekblo i wsp. 19685 nie stwierdzili zmian HRmax po 16 tygodniach treningu.
W świetle uzyskanych wyników można stwierdzić, że w czasie tego typu treningu wzrasta wytrzymałość u badanych wioślarek, której miarą jest wysokość progu anaerobowego, natomiast maksymalne obci enie wysiłkowe i częstość skurczów