99
równoważne w ocenie punktu rozpoczęcia akumulacji mleczanu we
krwi podczas progresywnego wysiłku fizycznego oraz które z
nich najbardziej precyzyjnie odzwierciedlają próg akumulacji
mleczanu w mięśniach, stanowiący podłoże zjawiska określanego
mianem "próg anaerobowy". Porównanie wysokości progu
anaerobowego przeprowadzone w niniejszej pracy przy
zastosowaniu różnych metod jego wykrywania u ludzi o
zróżnicowanej wydolności fizycznej wykazało, że w grupie Ludzi
młodych, niewytrenowanych o niskiej wydolności fizycznej}
absolutne i względne wartości progowe minutowego pobierania
tlenu, obciążenia wysiłkowego oraz częstości skurczów serca
były podobne dla progu anaerobowego przy stężeniu mleczanu 4 -1
mmol-1 AT} oraz progu wentylacyjnego CVT} CRyc. 17}. Ponadto
stężenie mleczanu odpowiadające progowi wentylacyjnemu
wynosiło średnio 3 mmol-1 ~ i nie różniło się istotnie od
-1
progowego stężenia mleczanu dla AT 4 mmol-1 }. Wartości progowe pobierania tlenu, obciążenia wysiłkowego, częstości skurczów serca oraz stężenia mleczanu we krwi, odpowiadające indywidualnemu progowi anaerobowemu IAT}, były natomiast istotnie niższe niż odpowiednie wartości dla AT i VT. Z analizy zmian wskaźników równowagi kwasowo-zasadowej wynika, że bezpośrednio po przekroczeniu obciążeń progowych zwłaszcza AT i VT} występuje wyraźne, istotne obniżenie się pH krwi nadmiaru zasad BE} oraz zasobu zasad SB}. W grupie osób uprawiających sporty wytrzyma ościowe rekreacyjnie próg wentylacyjny występował w tym samym zakresie obciążeń wysiłkowych co AT, ale wyraźnie wyższym niż indywidualny próg anaerobowy oraz próg mleczanowy LT}. Podobnie jak w grupie badanych nietrenujących także i w tej grupie obserwowano gwałtowny przyrost stężenia . jonów wodorowych oraz obniżenie nadmiaru zasad i stężenia dwuwęglanów standardowych w zakresie