90
wystąpienia progowego wzrostu zawartości mleczanu w tkance mięśniowej. Przyjmując taką hipotezę należałoby konsekwentnie uznać, że przyczyną progowego wzrostu stężenia mleczanu we krwi jest zmniejszenie tempa jego usuwania z krwi. Wyniki badań Jorfeldta i wsp. nie są jednak w pełni przekonywające, ponieważ na wielkość różnicy tętniczo-żylnej zawartości mleczanu mogło wpływać wychwytywanie mleczanu przez włókna mięśniowe nie pracujące, lub nawet włókna pracujące o wysokim potencjale oksydacyjnym Brooks 1986, Stanley i wsp. 1986).
Istotne znaczenie dla wartości i kierunku gradientu stężeń "mięśnie - krew" może mieć także rodzaj łożyska naczyniowego, z którego pobierana jest krew do oznaczenia stężenia w niej mleczanu. Dla porównania stosunek stężenia mleczanu w mięśniach do stężenia mleczanu we krwi ar terializowanej wynosił w przedstawionych w tej pracy badaniach w spoczynku oraz podczas wysiłku o narastającej intensywności 0.96, 0.82, 1.25 i 24 a ten sam stosunek obliczony na podstawie zmian stężenia mleczanu we krwi żylnej był znacznie wyższy i skierowany od mięśni do krwi 1.84, 1.01, 1.55 i 1.75,
odpowiedni czyli zbliżony do opisywanego przez Karlssona 971), Jacobsa i Kai sera 1982) oraz Tescha i wsp. 982).
Wyniki przeprowadzonych w obecnej pracy badań wykazały
równoległość przebiegu zmian akumulacji mleczanu w mięśniach
ze zmianami stężenia mleczanu i jonów wodorowych we krwi.
Stwierdzono progowy wzrost każdego z tych parametrów podczas
obciążenia o intensywności nieco niższej niż obciążenie
odpowiadające progowi anaeroboweinu przy stężeniu mleczanu 4 -1
mmol 1 "poniżej AT") Ryc.9). A zatem przebieg akumulacji mleczanu w mięśniach podczas progresywnego wysiłku fizycznego ma charakter progowy i poprzedza nieco w czasie podobny wzrost stężenia mleczanu i jonów wodorowych we krwi. Oba progi