2910489647

19

Rozmowy

są ludzie z całej Polski: słabsi, silniejsi, ładni, grubi... Taka styczność z wielką liczbą ludzi jest dla wielu z nich swoistą formą psychoterapii. Muszą przełamywać bariery swoich kompleksów, barierę strachu, czy podołają wymaganiom, czy zostaną zaakceptowani przez pozostałych. W Patrolu mamy około 600 osób każdego roku. Nie wynajmujemy na Wood-stock agencji ochrony. Patrolowcy są skuteczni, ale przede wszystkim ludzie naprawdę dobrze się zachowują.

Czy poza Finałami i Woodstockiem organizujecie jeszcze jakieś imprezy w ciągu roku ?

— Jednym z większych wydarzeń jest Koncert Bożonarodzeniowy, który odbywa się od dwóch lat w Operze Narodowej. Jesl to z kolei podziękowanie dla tych, którzy ruszają do Finału. W tym koncercie „żenimy wodę z ogniem”, ponieważ grają ludzie od nas, czyli przeważnie polskie zespół)' rockowe, na przemian z Chórem i Orkiestrą Opery Narodowej. Zapraszamy gości z różnych stron świata, z Hiszpanii, Katalonii. Ostatnio gwiazdą był zespół „In Muvrini” z Korsyki. Przedstawiamy muzykę z różnych stron świata, muzykę etniczną na przemian z muzyką symfoniczną, reegae i folklorem. Gościliśmy Mazowsze, Małgorzatę Walewską. W tak eleganckim miejscu, jakim jest Opera Narodowca, czuć klimat Orkiestry. Ludzie machają flagami, słuchają Iry i Ver-diego. Dla niektórych to pierwsza lekcja wysokiej kultury. Młodzi często po raz pierwszy przebywają w takim miejscu. Orkiestra pomaga także GOPR-owi, kupiliśmy dla nich sporo sprzętu, zrealizowaliśmy program TV. Zrobiliśmy też akcję rozdawania światełek odblaskowych dla małych dzieci. Rozdaliśmy ich kilka tysięcy. Zajmujemy się też narodowym powszechnym programem badań słuchu u noworodków'. Przez ten i najbliższy rok będziemy go realizować.

Słuchając Twoich opowiadań odnosi się wrażenie, że zrobiliście już wszystko, co może zrobić Wielki Dyrygent i jego Orkiestra. Na jaką nutę chcecie jeszcze zagrać?

—    Takie imprezy rodzą się zawsze ni stąd ni zowąd. Jesteśmy bardzo otwarci na rzeczywistość, pomagamy ludziom, gdy tego naprawdę potrzebują. Udzieliliśmy pomocy powodzianom, reagujemy żywo na to, co się dzieje. W kalendarzu najbliższych wydarzeń mamy spotkanie w Teatrze Bufło, by podziękować wszystkim sztabom i wręczyć im nasze medale, nagrody dla tych, którzy bardzo się zasłużyli dla Orkiestry. Medale na dziesięciolecie będą ze srebra. Potem przygotowujemy się na Przystanek Woodstock. W tym roku mamy też zamiar kupić dwieście pomp insulinowych. Działamy według jakiegoś planu, ale w każdej chwali możemy zareagować na to, co dzieje się aktualnie.

Czy działalność w Wielkiej Orkiestrze koresponduje jakoś z Twoją filozofią życia?

—    Orkiestra to moje życie, moja codzienność. W Fundacji jestem od 9 do 16, a czasem i dłużej, prowadzę Finał)', jestem na Przystanku Woodstock, na Koncertach Noworocznych. Orkiestra jest odpowiedzią na zło tego świata, na brutalność, chamstwo. Mam swoje wartości, którym pozostaję wierny od młodych lat, to: dobro, szczerość, otwartość, przyjaźń dla całego świata, tolerancja. Myślę, że to wszystko można znaleźć w Orkiestrze. Nigdy nie chciałem wchodzić innym z butami w życie. Uważam, że każdy powinien robić to, co uważa za słuszne. Ludzie pytają, czy mam jakieś autorytety. W młodości były one oparte na muzyce. Podziwiałem Led Zeppelin, Johna Lennona, Jimmiego Hendrixa. Dużym szacunkiem darzyłem zawsze moich rodziców i kilku przyjaciół. Staram się nie zaprzątać tym głowy. Po prostu robię to, co jest dobre i nie przeszkadza innym.

Jesteś postrzegany jako osoba dosyć kontrowersyjna. Mężczyzna w średnim wieku ubrany